Μνήμη Στέλιου Κυριακίδη. Έρευνα σε παλαιοβιβλιοπωλεία των ΗΠΑ
ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΠΕΓΕΙΩΤΗ*
Ο Στέλιος Κυριακίδης είναι μια μορφή μυθική για όλους τους Έλληνες και ιδιαίτερα της Κύπρου. Μορφή γιγάντια του Κυπριακού,, Ελλαδικού, Βαλκανικού και διεθνούς αθλητισμού για δεκαετίες στα γήπεδα και τις ποικίλες διαδρομές μαραθωνίου.
Με την ευκαιρία των Λεμεσίων επιχειρούμε την παρουσίαση δύο σπάνιων αφιερωμάτων στο μεγάλο αυτό αθλητή του ΓΣΟ που αποκαλύψαμε μετά από έρευνα σε παλαιοβιβλιοπωλεία των ΗΠΑ. Πρώτα το περιοδικό LIFE το οποίο αφιερώνει μια τεράστια φωτογραφία- πορτρέτο του νικητή του μεγάλου Μαραθωνίου της Βοστώνης του 1946. Μαζί και η ιστορική φωτογραφία του τερματισμού του. Το περιοδικό LIFE της 6 Μαΐου αφιερώνει τρεις σελίδες για τον μεταπολεμικό Μαραθώνιο της Βοστώνης με τίτλο: «BOSTON MARATHON-Greek flies from Athens to win distance race».
Το αφιέρωμα περιλαμβάνει έξι φωτογραφίες και ένα ενδιαφέρον σχετικά σύντομο κείμενο. Αναφέρει ο ρεπόρτερ: « Στο Hopkinton της Μασαχουσέτης 116 δρομείς μεγάλων αποστάσεων ξεκίνησαν να τρέχουν το Μαραθώνιο της Βοστώνης, τη σκληρότερη αυτή διαδρομή που καλύπτει 26 μίλια και 385 υάρδες σκληρού δρόμου μέσα στο κέντρο της Βοστώνης. Ανάμεσα στους αθλητές της αφετηρίας και αρκετοί παλαιοί αθλητές διότι το τρέξιμο μαραθωνίου δρόμου είναι άθλημα των βετεράνων.
Ήταν εκεί ο Clarence DeMar πενήντα επτά ετών που κέρδισε επτά φορές από το 1911. Ήταν ο John Kelley που κέρδισε δυο φορές προηγουμένως και ο Cerard Cote ένας Γαλλοκαναδός που κέρδισε τρεις φορές μέχρι τώρα το Μαραθώνιο της Βοστώνης. Αλλά από όλους τους δρομείς η πλέον δραματική φιγούρα στη κούρσα ήταν ένας συναισθηματικός, εκφραστικός Έλληνας, τριάντα πέντε ετών με το όνομα Στυλιανός Κυριακίδης.
Ο Κυριακίδης είναι ο πρωταθλητής μαραθωνίου της Ελλάδας, των Βαλκανίων, της Ουγγαρίας και της Αιγύπτου και κατέχει το ρεκόρ για την κλασική διαδρομή από το Μαραθώνα στην Αθήνα. Ταξίδεψε αεροπορικώς από την Αθήνα για να κερδίσει το Μαραθώνιο της Βοστώνης ελπίζοντας να δημοσιοποιήσει την τραγωδία της πεινασμένης του χώρας και να συγκεντρώσει ένα φορτίο τροφίμων. Στην αρχή ξεκίνησε όγδοος και ανέβαινε θέσεις αργά, αργά. Κοντά στο τέλος ακολουθούσε τον John Kelley. Με ένα γρήγορο σπριντ προσπέρασε τον Kelley και φωνάζοντας «Για την Ελλάδα» έκοψε το νήμα του τερματισμού, κερδίζοντας με χρόνο 2 ώρες 29 λεπτά και 27 δευτερόλεπτα».
Η μεγάλη νίκη του Στέλιου Κυριακίδη, μεγάλου αθλητή της Λεμεσού ταξίδεψε σε πάμπολλα περιοδικά και εφημερίδες σε ολόκληρη την Αμερικανική Ήπειρο. Ήταν η νίκη του ήθους και της θυσίας για την πατρίδα. Ένας Έλληνας αθλητής βασανισμένος από την πείνα στην Κατοχή κέρδισε τους άρτια προπονημένους αμερικανούς αθλητές και ιδιάιτερα τον χαρισματικό δρομέα John Kelley, αδιαφιλονίκητο φαβορί εκείνης της κούρσας.
Στην έκδοση αυτή φιλοξενούμε ένα πολύ όμορφο κείμενο του επιφανούς χρονογράφου Πόλυ Ιερωνυμίδη από το βιβλίο του »Σκίτσα Ζωής». Το κείμενο αυτό εικονογραφεί περίτεχνα ένα λεμεσιανό πορτρέτο του αθλητή της Λεμεσού Στέλιου Κυριακίδη και παρουσιάζει με γλαφυρότητα και ομορφιά το μετακατοχικό του πέρασμα από την πόλη μας.
«Ήταν ο Βαλκανιονίκης πρωταθλητής!
Γυρνάμε του ημερολογίου τα φύλλα μερικές δεκάδες χρόνια στο παρελθόν για ένα της μνήμης φρεσκάρισμα.
Εκεί στου κεντρικού μας δρόμου, Αγίου Ανδρέου, τα στενά καλντερίμια οι παλιοί Λεμεσιανοί συναντούσαν κάθε μέρα ένα άντρα μέτριου αναστήματος, σφιχτοδεμένο να κρατάει χαρτιά, φάκελα και λοιπά έντυπα, να περπατάει γοργά καλημερίζοντας με ευγένεια τους περαστικούς ....
Αν κάποιος γνωστός του τύχαινε να τον συναντήσει κι' αντήλλασαν κουβέντες περισσότερες θα πιστοποιούσαν οι ακούοντες ότι πρόκειται περί Ελλαδίτη επισκέπτη. Πέρασαν μερικές μέρες για να πληροφορηθεί το φιλοπερίεργο κοινό ότι ο ζωηρός περιπατητής ήταν ο δοξασμένος Βαλκανιονίκης αθλητής Στέλιος Κυριακίδης. 'Ηρθε απ' την Αθήνα μετά την απελευθέρωση από τους Γερμανούς και προσελήφθη σε κάποιο γραφείο ως κλητήρας και συνάμα γυμναζόταν στο ΓΣΟ, στο αγαπημένο του, όπως έλεγε, στάδιο που με τα χρώματα του συλλόγου έτρεχε στην Αθήνα, στις Βαλκανικές χώρες και νικούσε.
Πέρασε κατοχή, πείνα και στερήσεις αλλά δεν παράτησε τον αθλητισμό. Θυμούμαστε που έλαβε μέρος εδώ στη Λεμεσό σε Παγκύπριους αγώνες και πρώτευσε στους μεγάλους δρόμους και στο Μαραθώνιο.
Όταν του προσέφεραν τα έπαθλα ευχαρίστησε και απευθυνόμενος στους νέους τους παρώτρυνε να γυμνάζονται και να αγωνίζονται για τη δική τους υγεία και της πατρίδας μας τη δόξα.
Τον άλλο χρόνο στα 1946 τούτο το «χωριατόπαιδο» απ' το Στατό της Πάφου ήρθε πρώτο στο διεθνή Μαραθώνιο της Βοστώνης και όταν η είδηση μεταδόθηκε από ραδιόφωνο της Αθήνας πολλοί Λεμεσιανοί φίλαθλοι δάκρυσαν από συγκίνηση.
Όταν ξανάρθε στην Κύπρο και τον γνωρίσαμε καλά στο ξενοδοχείο «Κοντινεντάλ» όπου έμενε, διαπιστώσαμε πόσο εγκρατής και ασκητικός ήταν, πόσο σεμνό και πιστός λάτρης του αθλητικού ιδεώδους. Βίωσε της φυλής τα ιδανικά και αγωνίστηκε με ευγένια και ήθος για τον κότινο της νίκης και του Ηρακλή τ’ αγρίλι».
Ο Στέλιος Κυριακίδης είναι μια μορφή μυθική για όλους τους Έλληνες και ιδιαίτερα της Κύπρου. Μορφή γιγάντια του Κυπριακού,, Ελλαδικού, Βαλκανικού και διεθνούς αθλητισμού για δεκαετίες στα γήπεδα και τις ποικίλες διαδρομές μαραθωνίου.
Με την ευκαιρία των Λεμεσίων επιχειρούμε την παρουσίαση δύο σπάνιων αφιερωμάτων στο μεγάλο αυτό αθλητή του ΓΣΟ που αποκαλύψαμε μετά από έρευνα σε παλαιοβιβλιοπωλεία των ΗΠΑ. Πρώτα το περιοδικό LIFE το οποίο αφιερώνει μια τεράστια φωτογραφία- πορτρέτο του νικητή του μεγάλου Μαραθωνίου της Βοστώνης του 1946. Μαζί και η ιστορική φωτογραφία του τερματισμού του. Το περιοδικό LIFE της 6 Μαΐου αφιερώνει τρεις σελίδες για τον μεταπολεμικό Μαραθώνιο της Βοστώνης με τίτλο: «BOSTON MARATHON-Greek flies from Athens to win distance race».
Το αφιέρωμα περιλαμβάνει έξι φωτογραφίες και ένα ενδιαφέρον σχετικά σύντομο κείμενο. Αναφέρει ο ρεπόρτερ: « Στο Hopkinton της Μασαχουσέτης 116 δρομείς μεγάλων αποστάσεων ξεκίνησαν να τρέχουν το Μαραθώνιο της Βοστώνης, τη σκληρότερη αυτή διαδρομή που καλύπτει 26 μίλια και 385 υάρδες σκληρού δρόμου μέσα στο κέντρο της Βοστώνης. Ανάμεσα στους αθλητές της αφετηρίας και αρκετοί παλαιοί αθλητές διότι το τρέξιμο μαραθωνίου δρόμου είναι άθλημα των βετεράνων.
Ήταν εκεί ο Clarence DeMar πενήντα επτά ετών που κέρδισε επτά φορές από το 1911. Ήταν ο John Kelley που κέρδισε δυο φορές προηγουμένως και ο Cerard Cote ένας Γαλλοκαναδός που κέρδισε τρεις φορές μέχρι τώρα το Μαραθώνιο της Βοστώνης. Αλλά από όλους τους δρομείς η πλέον δραματική φιγούρα στη κούρσα ήταν ένας συναισθηματικός, εκφραστικός Έλληνας, τριάντα πέντε ετών με το όνομα Στυλιανός Κυριακίδης.
Ο Κυριακίδης είναι ο πρωταθλητής μαραθωνίου της Ελλάδας, των Βαλκανίων, της Ουγγαρίας και της Αιγύπτου και κατέχει το ρεκόρ για την κλασική διαδρομή από το Μαραθώνα στην Αθήνα. Ταξίδεψε αεροπορικώς από την Αθήνα για να κερδίσει το Μαραθώνιο της Βοστώνης ελπίζοντας να δημοσιοποιήσει την τραγωδία της πεινασμένης του χώρας και να συγκεντρώσει ένα φορτίο τροφίμων. Στην αρχή ξεκίνησε όγδοος και ανέβαινε θέσεις αργά, αργά. Κοντά στο τέλος ακολουθούσε τον John Kelley. Με ένα γρήγορο σπριντ προσπέρασε τον Kelley και φωνάζοντας «Για την Ελλάδα» έκοψε το νήμα του τερματισμού, κερδίζοντας με χρόνο 2 ώρες 29 λεπτά και 27 δευτερόλεπτα».
Η μεγάλη νίκη του Στέλιου Κυριακίδη, μεγάλου αθλητή της Λεμεσού ταξίδεψε σε πάμπολλα περιοδικά και εφημερίδες σε ολόκληρη την Αμερικανική Ήπειρο. Ήταν η νίκη του ήθους και της θυσίας για την πατρίδα. Ένας Έλληνας αθλητής βασανισμένος από την πείνα στην Κατοχή κέρδισε τους άρτια προπονημένους αμερικανούς αθλητές και ιδιάιτερα τον χαρισματικό δρομέα John Kelley, αδιαφιλονίκητο φαβορί εκείνης της κούρσας.
Στην έκδοση αυτή φιλοξενούμε ένα πολύ όμορφο κείμενο του επιφανούς χρονογράφου Πόλυ Ιερωνυμίδη από το βιβλίο του »Σκίτσα Ζωής». Το κείμενο αυτό εικονογραφεί περίτεχνα ένα λεμεσιανό πορτρέτο του αθλητή της Λεμεσού Στέλιου Κυριακίδη και παρουσιάζει με γλαφυρότητα και ομορφιά το μετακατοχικό του πέρασμα από την πόλη μας.
«Ήταν ο Βαλκανιονίκης πρωταθλητής!
Γυρνάμε του ημερολογίου τα φύλλα μερικές δεκάδες χρόνια στο παρελθόν για ένα της μνήμης φρεσκάρισμα.
Εκεί στου κεντρικού μας δρόμου, Αγίου Ανδρέου, τα στενά καλντερίμια οι παλιοί Λεμεσιανοί συναντούσαν κάθε μέρα ένα άντρα μέτριου αναστήματος, σφιχτοδεμένο να κρατάει χαρτιά, φάκελα και λοιπά έντυπα, να περπατάει γοργά καλημερίζοντας με ευγένεια τους περαστικούς ....
Αν κάποιος γνωστός του τύχαινε να τον συναντήσει κι' αντήλλασαν κουβέντες περισσότερες θα πιστοποιούσαν οι ακούοντες ότι πρόκειται περί Ελλαδίτη επισκέπτη. Πέρασαν μερικές μέρες για να πληροφορηθεί το φιλοπερίεργο κοινό ότι ο ζωηρός περιπατητής ήταν ο δοξασμένος Βαλκανιονίκης αθλητής Στέλιος Κυριακίδης. 'Ηρθε απ' την Αθήνα μετά την απελευθέρωση από τους Γερμανούς και προσελήφθη σε κάποιο γραφείο ως κλητήρας και συνάμα γυμναζόταν στο ΓΣΟ, στο αγαπημένο του, όπως έλεγε, στάδιο που με τα χρώματα του συλλόγου έτρεχε στην Αθήνα, στις Βαλκανικές χώρες και νικούσε.
Πέρασε κατοχή, πείνα και στερήσεις αλλά δεν παράτησε τον αθλητισμό. Θυμούμαστε που έλαβε μέρος εδώ στη Λεμεσό σε Παγκύπριους αγώνες και πρώτευσε στους μεγάλους δρόμους και στο Μαραθώνιο.
Όταν του προσέφεραν τα έπαθλα ευχαρίστησε και απευθυνόμενος στους νέους τους παρώτρυνε να γυμνάζονται και να αγωνίζονται για τη δική τους υγεία και της πατρίδας μας τη δόξα.
Τον άλλο χρόνο στα 1946 τούτο το «χωριατόπαιδο» απ' το Στατό της Πάφου ήρθε πρώτο στο διεθνή Μαραθώνιο της Βοστώνης και όταν η είδηση μεταδόθηκε από ραδιόφωνο της Αθήνας πολλοί Λεμεσιανοί φίλαθλοι δάκρυσαν από συγκίνηση.
Όταν ξανάρθε στην Κύπρο και τον γνωρίσαμε καλά στο ξενοδοχείο «Κοντινεντάλ» όπου έμενε, διαπιστώσαμε πόσο εγκρατής και ασκητικός ήταν, πόσο σεμνό και πιστός λάτρης του αθλητικού ιδεώδους. Βίωσε της φυλής τα ιδανικά και αγωνίστηκε με ευγένια και ήθος για τον κότινο της νίκης και του Ηρακλή τ’ αγρίλι».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου