Κυριακή 20 Μαΐου 2018

ΕΚΑΛΟΤΖΑΙΡΕΨΕΝ

ΕΚΑΛΟΤΖΑΙΡΕΨΕΝ
Οι γεύσεις των ετών του εβδομήντα
Καρπούζι στον καιρό του με σχήμα κανονικό.Παγωμένο στο ψυγείο ή στον πάγο από το παγοποιείο σπαμενη παγωμένη πλάκα με σφυρι πέτρα ή σιεπαρνι μες το μεταλλικό μπανιούι.Εκει πάγωναν και οι μπύρες.Μπουκάλες μεγάλες.
Μαζί με τη μοίρα το καρπούζι το κομμάτι το χαλλούμι της ορόφης αληθινό.
Ακολουθούσε μια βίωση γευστικου παραδείσου που συνήθως σε συνέπερνε μεαποτρλεσμα η ονειρική παττίχα να ζωγραφίζε νακκον την φανελλούαν σου....
Τα υπόλοιπα γνωστα σε πολλές παραλλαγές.
Ύστερα λαλεί η γιαγιά σου γιατί εν σου φορώ την φανέλλα την καλήν που σούφερε που την Αυστράλιάν.Πάλε έσταξες την παττίχαν πάνω σου

ΥΓ.Σε μια γειτόνια ο καλοκαρδος μηχανικός έλεγε όλον το καλοκαιριν.Μα ολάν αν μεν στάξεί πάστην φανελλαν η παττίχα θαρκούμε εν άγευστη.Οι φανέλλες των μερακλήων εν πάντα τατσωμένες.



ΟΥΤΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΟΥ

Από τα βιβλία που αγάπησα
Ένα βιβλίο που κυριολεκτικά με δυσκόλεψε
στην ανάγνωση.Κάποιες σελίδες κυριολεκτικά πονούν αβάσταχτα .Οι πορείες θανάτου για το χωριο... της ηρω ίδας τον Άην Αντώνην του ματωμένου Πόντου είνσι γραμμένες θαρρεις με αίμα.
Τούτο το βιβλίο είναι ανάγκη να το θκιαβάζουν οι ηγέτες του Ελληνισμού θκυο φορές το χρόνον...


Η αποστολή μας σήμερα

ΑΠΟ ΤΟ ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΙΟ ΕΝΟΣ ΟΥΤΙΔΑΝΟΥ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΥ
22 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2018
Η αποστολή μας σήμερα
...
Η παιδεία και η εκπαίδευση μας είναι ανάγκη να στοχεύσουν στον φωτισμό των ανθρώπων.Να το γράψω απλά.Να στοχεύσουν στην ανθρωπιά.
Άνθρωπος...
Τα σχολεία και η ανθρωπιά.
Ακόμα και αν φτοιάχνουμε τεχνολογικά θαύματα αν προχωρούμε σε τεχνολογικά καινοτομικά βήματα τα ερωτήματα ανθρώπινης ποιότητας και ηθικής ζωτικής αντιπρότασης θα μας αναμένουν να απαντήσουμε καθημερινά.
Αυτά βέβαια πονούν όσους αγωνίζονται στις γειτονιές.Δεν είναι ζητήματα μιας ελίτ.
ΥΓ.Το να κομίζεις έναν τίτλο δεν αποτελεί τεκμήριον ανωτερας στοχαστικής δυνατότητος ή δεξιότητος ανάγνωσης της εκπαιδευτικής πραγματικότητος.Εξάλλου ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης από τους ικανότερους ανατόμους της Ελληνικής κοινωνίας δεν μπόρεσε να αποφοιτήσει απο την Φιλοσοφικήν.Το έργον του και η σοφία του πουλούν μας τζιαι γοράζουν μας ημάς τους πτυχιούχους. Αυτά για τις πολυάριθμές ελίτ και το αδιάβροχόν τους έναντι μιας κρίσεως που δυσκολεύει ακόμη πολλά παιδιά μας.

Είναι όλα υπόθεση πνευματικών κριτηρίων

Είναι όλα υπόθεση πνευματικών κριτηρίων λέει ένας σοφός των ημερών μας.Και έχει δίκαιο.Στην Ελλάδα και στην Κύπρο μας πολλά έχουν απολεσθεί γιατί κατα την κρίσιμή περίοδο δεν υπήρχαν κριτήρια πνευματικά στις προσεγγίσεις των υπευθύνων .Έτσι δεν μπόρεσαν να αποτρέψουν την απώλεια.Τραγικά μάλιστα σε καποιες περιστάσεις θεώρησαν την απώλεια ως κάτι φυσιολόγικό ή αναπότρεπτο....

Δευτέρα 19 Μαρτίου 2018

ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ ΕΙΣ ΤΗ ΝΕΑΝ ΑΜΑΘΟΥΝΤΑΝ

ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ ΕΙΣ ΤΗ ΝΕΑΝ ΑΜΑΘΟΥΝΤΑΝ
ΔΩΡΗΜΑΝ ΓΙΑ ΤΗ ΛΕΜΕΣΟΝ ΗΤΟΥΝ Η ΑΦΙΞΗ ΤΟΥ
Έφτασεν εις την Λεμεσόν ούλλους να μας τιμήσει
Με μιαν καρκιάν ολόπλουμήν να ...καλοτραουδήσει
Τζι όσα τζι αν εισιεν βάσανα φτώσιαν να κάμει πέρα
την ποίησην εν άφηκέν πηλέμου ούτε μέρα
Πένναν μολύβιν τζιαι χαρτίν ασσέν τζιαι μαντησμένος
μ' έναν φτωχοπανόφορόν να γράφει φωτισμένος
Απου τον Πλάστην στα ψηλά στη φτωχοκαμαρούαν
Δώρον που τα γρουσά οι λας θκιαβάζαν τζιαι ακούαν
Που τα ψη τα κανόνισεν ο Πασσοφος Θεός μας
Στην Αμαθούνταν έφτασεν σοφός ο πέρκαλλός μας
Ήτουν η πόλη του γιαλού καρτζίν είσοεν τα δάση
τζι ο έρωτας τζειντου φωτός εν άφηννέν να πνάσει
Αρκοντες μιάλοι ,μισταρκοί αδρώποι προκομμένοι
χρωστούμεν του Βασίλη μας πόλην πεπαιδευμένην

Ο ΕΚΑΤΟΝΤΑΡΧΟΣ

Ο ΕΚΑΤΟΝΤΑΡΧΟΣ
Που ακούστειν εκατόνταρχος να αγαπά τον υπηρέτην
Σαν το παιδίν του να τιμά τζιαι σαν τον ευεργέτην
Να γονατά στον Κύριον τζιαι που καρκιάς να τ...ον παρακαλεί
Διαταξε Κύριε καλέ τζιαι γιάνε τον ,η καρκιά του εν καλή....

ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΚΥΚΚΩΤΗ ΣΗΜΑΙΟΦΟΡΟΥ ΟΚΤΩΒΡΙΑΝΩΝ

ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΚΥΚΚΩΤΗ ΣΗΜΑΙΟΦΟΡΟΥ ΟΚΤΩΒΡΙΑΝΩΝ
ΘΡΗΝΟΣ ΧΩΡΙΚΟΥ ΠΟΙΗΤΑΡΗ ΘΑΥΜΑΖΟΝΤΟΣ ΤΟΥΣ ΕΞΟΡΙΣΤΟΥΣ
--------------------------------------------------
Κόμα στην Αλεξάντρεια είχαν Κα ιμα κάμη
Να σε βουρα που ταπισόν μέμπα τζιαι ξαναπκιαεις
Τζειντην τη σημαίαν τηνκαλήν μέμπα τζιαι εν προκάμει
Με κελεπσιες ομπρός του να αλυσωθείς τζιαι πέρα αλλού να πάεις

ΛΕΟΝΤΙΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΥΠΡΟΥ

ΛΕΟΝΤΙΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΥΠΡΟΥ
ΕΠΑΙΝΟΣ ΥΠΟ ΧΩΡΙΚΟΥ ΠΟΙΗΤΑΡΗ
Άμαν σε σκέφτουμαι μανηχόν σου με τζειντον Πάλμερ που πανοθκιον
Να σε γυρεύκει σουλλην την Κύπρον ν...α με σαφήνει τσας νεπαμόν
Θαμμάζω τζειντην απλήν χαράν σου μεσα στους λας της υπομονής
Μεσά στα αμπέλιν τ αλυσωμένον ήσουν ποκούμπιν της προσμονής.

ΠΟΙΗΤΑΡΗΣ ΤΖΙΑΙ ΤΡΑΟΥΔΙΣΤΗΣ

ΠΟΙΗΤΑΡΗΣ ΤΖΙΑΙ ΤΡΑΟΥΔΙΣΤΗΣ
ΣΤΗ ΔΡΟΥΣΙΑΝ ΤΟΥ ΕΞΗΝΤΑ
Επουλουν τες φυλλαδες μου θκιακοσια παναηρκα
Μα κομα της ποιησεως εν ειδα τα χαηρκα...
Επηαιννα τζιαι τακτικα στης Παφου εορταες
Τζιαι εις τη ΔροΥσιαν ακουσα τους πιο καλους χαβαες

Ειχαν φκιολαρην αψευτον μαστρον του τσιαττισματου
Χαρα σου να του τραουδας τζιαι τζεινου η χαρα του
Να του χορευκω θκυο γυρους αμεσως να τσιαττιζω
Για τον Ακαμα να λαλω τη Δρουσιαν να χουμιζω
Να τραουδω τις ομορφες τζιαι τη φιλοξενιαν
Του Φανη τζειντες μαειρκες μες το αρκοντικον του
ΣΤης Καρης την ανεφανην στου Βλου την Πανα ι αν
Του Καψαλου τζειντα οφτα μαστρος στο μερτικον του
Με τον Κουριδην στο φκιολην ειπα τα πιο ωραια
της Μεσαρκας ποιηματα του Αποστολ' Αντρεα
τραουδια τζι ιστορηματα μανεες με μερακιν
τζι ο Ζιγκας εακλουθαν μου τραουδα συντροφακιν

ΝΙΚΟΣ ΣΙΑΦΚΑΛΗΣ

Να κλάψω για το θκειούλη μου να τον μοιρολοήσω
Της Δρούσιας τον καλόν σκοπόν να τον κανοναρκήσω
Ήτουν άρκοντας τζιαι ευγενής τζιαι κεχαριτωμένος
που ανωρίς ηθόποιός ο πολλοπλουμισμένος

ΤΣΙΑΤΙΣΤΟΝ ΤΟΥ ΠΕΝΗΝΤΑ ΤΕΡΚΑΣΤΟΝ ΓΙΑ ΟΥΛΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΤΖΙΑΙΡΟΥΣ

ΤΣΙΑΤΙΣΤΟΝ ΤΟΥ ΠΕΝΗΝΤΑ ΤΕΡΚΑΣΤΟΝ ΓΙΑ ΟΥΛΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΤΖΙΑΙΡΟΥΣ
Εφκάλαν μας τζιαι πόσσω μας , εφάαν μας τους κόπους
Γεφύριν εγενήκαμεν να μας πατούν στους νώμους
Κα...τόπιν εμηνύσαν μας πως τούτοι μας εσώσαν
Τζι αλήθκεια κάθεσαι μετράς σσίλιες φορές βοβώσαν
Τζιαι ελάλεν μου ο γέρος μου εν εσιει εξηγήσεις
Να μεν τα χάσεις τζιαμπροού σα σου μηνούν να πα να σοβατήσεις
γιατι εν το κτισες καλά τριάντα χρόνια ποστασιάν
Π αδρώπους πον εχουν Θεόν χάννου μακρά για νάβρεις ποσπασιάν

Λλοος υστερινός βρακοφόρου για τη φωνήν τ Ακάμα

Λλοος υστερινός βρακοφόρου για τη φωνήν τ Ακάμα




Άρκον πον να με πάρει ο Θεός στα Μιάλα Μοναστήρκα
Εθθέλω να ασπρογιάσετε τοιχους τζιαι συμηντήρκα
Μόνον ποννα μ...ε πέρνουσειν οι φίλοι οι χωρκανοι μου
Πεζάτε με εις το καμπίν τζιαι τραουδάτε τη φωνήν μου..

Κυριακή 4 Μαρτίου 2018

ΤΟ ΦΩΣ ΚΑΙ Ο ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΑΥΞΕΝΤΙΟΥ

ΤΟ ΦΩΣ ΚΑΙ Ο ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΑΥΞΕΝΤΙΟΥ
Όταν αποικιοκρατικός στρατός
περιλούει με βενζίνη και καίει
ένα μαχητή της ελευθερίας, έναν μάστρον λίαν αγαπητόν σε ολόκληρον την νήσον και ιδίως στους χωρικούς συνεργάτες του σε ολόκληρον τον ορεινόν όγκο του Τροόδους και όταν σαράντα δημοσιογράφοι στις ανταποκρίσεις τους περιγράφουν έναν μαχητή που λόγω και έργω απάντησε στους επιχειρούντες Βρεττανους με ένα ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ. Μπορούμε μόνον να γράψουμε για ΤΟ ΦΩΣ που περιλούει την νήσον ολόκληρ...ην από τότε.ΤΟ ΦΩΣ ΜΑΣ ΤΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ ΜΑΣ ΤΩΝ ΑΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΧΩΡΙΚΩΝ ΜΑΣ ΠΟΥ ΤΟΝ ΘΡΗΝΗΣΑΝ ΜΕ ΠΟΝΟ ΨΥΧΗΣ.
ΤΟ ΦΩΣ ετούτο πολέμησαν αρκετοι τα τελευταία χρόνια.Αυτή η πολεμική μόνον κακόν κόμισε στον τόπον μας.
Δυστυχώς δεν ήτο πολεμική ουδέτερη.Επιχειρούσε να εκμειώσει τον κορυφαίο των νεομαρτύρων μας.Απλά γιατι η αρετή του το Φως του βίου του δεν βόλευε τις προπαγάνδες και τα συμφεροντα τους.Αποδωμούσε τις ιδεολογικές και υπαρξιακές τους εμμονές.
Ο ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΑΥΞΕΝΤΙΟΥ ΦΒΤΙΖΕΙ ΑΚΟΜΗ ΤΗΝ ΝΗΣΟΝ.
ΕΙΝΑΙ ΜΕΣ ΤΟ ΦΩΣ ΚΑΘΩΣ ΕΛΕΓΕ Ο ΑΓΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ.
ΜΕΣ ΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΜΑΣ...
Για να γραφουμε τη θυσία με το όνομα της...

"Ο Ευαγόρας ο Παλληκαρίδης γιε μου επέρασεν πολλά στα σιέρκα τους..."

"Ο Ευαγόρας ο Παλληκαρίδης γιε μου επέρασεν πολλά στα σιέρκα τους..."


"Μα πάρα πολλά παιδίν μου...
 
Τζιαι ο Λισανής εβασανισεν τον παφης τον επκιάαν εις το δάσος.
Ο Λισανής με τον άππαρον τζιαι το νάμιν.
Εδερνεν έναν παιδιν κελεπσιασμένον.


Τούτη ήτουν η αντρεία τούτους τους κουρσάρους...
 

Ύστερις εις την Πάφον εις το Δασούιν αγνώριστον τον εκάμασιν.

Άμαν ήρτεν ο τζιύρης του να τον δει εν εδείκλαν πάνω να τον δει να λυπηθει.  "Δείκλα πάνω γιε μου να δω ήνταλος σε εκάμαν".

Ύστερις αναλάβαν εις την Χώραν οι ανακριτες της Ομορφίτας.

Ήτουν πολλοι ξακουστοι εις τες αποικίες.
Πέλα σέλα επέρναν τους για τούτες τες δουλειές.


Κεντηρίωνες γιε μου.


Βάσανος τζιαι σταύρωσις.

Ανομολόητα μαρτύρια.

Τζι ήτουν μιτσης γιούλη μου μα άντεξεν.
Τρεις τζιαι τέσσερεις πασσέναν παιδίν.

Άκουα τον που πόνεν μα ακούα τζιαι την αδρωπκιαν του την βαρετήν.

Παλληκαρίδην τον ελαλούσαν λεβέντης ήτουν.

Εγεματώνναν τον τζιαι αννοίαν το ουίσκιν τζιαι πίνναν μες το γραφείον.
 

Έπκιαεν ο γέρος το κρασιν να γείρει μες τα ποτήρκα.
Εφάνειν έναν σημάιν πάνω της παλάμης του.
"Ήνταμπον τούτον θκειε ;" αρώτησεν ο σηρβιτόρος π άκουεν ξηστικός.
"Εν τα σημάθκια του Μάρλοου".

Άμαν εμέθκιαν άφτεννέν τσιάρους βήρα.
Ταψούθκια εν είσιεν μες τα ανακριτήρια.
 

"Μα σουν τζιαμε θκειε;  Ήσουν κοντά του;"
 

"Έτυχεν γιε μου.  Έτυχεν..."
 

"Εν αλήθκεια πως ετραούδαν τζιαι εψαλλέν;"
 

"Ο Ευαγόρας είσιεν γλυτζιαν φωνήν. Τες νύχτες μες τα γέματα εκρολοούμουν τον.  "Τη υπερμάχω..." εψαλεν σιανά παραπονεμένα. Ύστερις τον Ύμνον μας του Σολωμου
ΑΓΑΠΑΝ ΤΗΝ ΠΟΛΛΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΝ ο λεβέντης"
 

"Εν αλήθκεια σου θκειε αγάπαν την".
 

Σε μια δίκην επέρναν μας πολλους μαζι μες τ αυτοκίνητον το φυλακομένον.  Είδεν τα σιέρκα μου.
"Άντεξες ρε χώρκανέ.  Εν ελεύτερα τωρα τα σιέρκα σου.  Τζι αήστους να νομίζουν.  Μεν φοάσε."


Εν είπα τιποτε.  Εχαμογέλασα τζιαι εκλαια νάκκουριν.  Τζειν' το γελοκλαμαν ήτουν γρουσος τζιαι βαρσαμον...

"Μεν φοασαι ρε.  Εν να πάμεν εις την Μάναν μας!"

Τζιαι τζει ψηλά εις τους αγγέλους.

Εν έχω φοον πκιον Ευαγόρα.  Που να την έβρουν τη ψυσιήν μας να της τζιησουν.


Υστερις που τούν' τους λόους ο καφενες έπλεεν μες το Φως...

Τρίτη 27 Φεβρουαρίου 2018

ΣΑΒΒΑΣ ΠΑΥΛΟΥ

Γράφω σκόρπια για το Σάββα.Πρω ι νά Σαββάτου στα "Οκτωβριανά" ή στο καφενεδάκι απέναντι.Ένα τηλεφώνημά "παράνομό" από το γραφείο της μονάδας μου στην Αθαλάσσα ...στον Σάββα που έγραφε τότε το 1988 θαρραλέα κείμενα επιφυλλίδες στη Σημερινή.
Πρωτοδιόριστος δάσκαλός στη Λευκωσία.Μόνος και μετα πολλών .Στα οδοφράγματα μετά από μια θητεία στην "Επίκαιρη" ως συνεργάτης με το ψευδώνυμό Λευτέρης Σκλάβος είχα πλέον ενταχτεί σε μιαν μαχητική ομάδα αντικατοχικής πρωτοπορίας με μπροστάρη και στο έπακρον συνειδητοποιημένο Έλληνα της Ανατολής ποιον άλλόν, τον Σάββα Παύλου πον ήταν χωρα ίτης μα αγροτόπαις χωρκάτης νουσιμος που την Κοτσινοτιμηθκιάν..Μικρότερός αλλά αποδεκτός εν αγάπη. Ο Σάββας ήταν ανάμεσα στούς πρώτους εκείνης της πολλοδιωκόμενης νοερής οικογένειας που με δέχτηκέ να ανεβώ σε μια ακρινή πολεμίστρα και νοερά να παραμείνω ισότιμά σε εκείνο το πολλοπλούμιστο κάστρο της ανιδιοτελούς αντίστασης
.Με αρχοντιά και σοβαρότητα, σοφία και γνώση βαθύτατη λειτούργησε ως πρότυπό και ως φορέας αισιοδοξίας. Με μια αρχοντική κατάφαση στην παρουσία χωρικών και επαρχιωτών "ανταρτών " .Στην Λευκωσία του ογδόντα που μας υπενθύμιζε συχνά πως εν είμαστεν μέλη της λευκωσιάτικης προνομιακής κοινότητός......
Τέκνον αιπολικής οικογενείας που μετακινήθηκε εις Λεμεσόν πριν το εξήντα ένοιωθά ασφάλεια κοντά σε αυτόν τον αγρότόπαιδα σοφόν, τον Σάββαν που ομιλούσε δυνατά και είχε αντρείαν και ρώμην που την φοβούντάν οι επιτήδειοί νεοκύπριοι οιτινες μας κυνηγούσαν μιαν ζωήν άναντρα και ποικιλοτρόπως απαξιωτικά.Δεν ψιθύριζε αστικά και στήριζε τις χωριάτικές μας πρωτοβουλίες ως ο γίγαντας αδελφός μιαλλύτερος τζιαι που τα αλήθκεια πολεμιστής τζιαι της αληθινής αντίστασης.......
Από τον Ιανουάριο του 1990 ήμουν τακτικός στου Σύμη εκτος από τους δυο μήνες του Οδοφράγματος..Συχνά στο ίδιο τραπεζάκι με το Μιχάλη Πασιαρδή και κάποτε με το Νότη Πάτσαλο.
Στα καλοκαιρινά τραπεζάκια του Σύμη συζητούσαμε με τον Σάββα .Δεν ξεχνώ, θυμάμαι έντονα μια θερμή συνομιλία για την πεζογραφία και σε κάποια στιγμή για τους Κεκαρμένους του Νίκου Κάσδαγλη......
Από εκείνους τους διαλόγους τους πρωινους και βραδυνούς κάτάλαβα πως ο Θεός μου δώριζε την χάρη της συνάφειάς με έναν δάσκαλόν ελευθερίας.Ταυτόχρονά συνειδητοποιούσα πως μεριμνούσε ρύθροις μυστικοις να συνεχίζουμε την μελέτη και την ενδοσκαφή , την γραφή και τις δημοσιεύσεις.
Γιος του αντάρτη Νεόφυτου Χριστοδούλου Πεγειώτη ,ανένταχτού κομματικά , μακρυά από πλάτες και και βολέματα. Κουβαλώντας δίπλα του αναπόφευκτα κι εγώ και τις δικες μου τραυματικές εμπειρίες και με αρκετές πληγές από ποικίλες προδοσίες και διώξεις ενοιωθα πως ο Σάββάς εκπροσωπούσε αυτό που στοχαζόμουν .Ελληνάς της Κύπρου χωρίς μειονεξίες αδιαβροχός απο ρετσινιές συνδεδεμένες με την χούντα.Νουνεχής με διακριση νοημάτων και πραγμάτων . Βίωνε ενά κομμάτι αλήθειας και ελπίδας που γυρευά έξω από τους προπαγανδιστες και τους κομματικους χορωδούς.
Εκείνες τις περπατησιες στα βήματά του κατόπιν δεν τις μετανοιώσαμε πολλοι ακολούθοι του.....

Πέμπτη 25 Ιανουαρίου 2018

Η απάτη των ευφάνταστών βολικών λέξεων

Η απάτη των ευφάνταστών βολικών λέξεων μαειρεμένων σε γραφεία εξαγωγών " επίλυσης προβλημάτων" με το αζημίωτον
Λέξη πρώτη.....
Επανένωσή....
Εν μας εκάνεν η λέξ...ις
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
Εφκάλαν τζιαι τον Διονύσιόν Σολωμόν σκάρτον.....
Εν μας εκάνεν η λέξη
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ.
Που την πρώτην ούλλοι εκαταλάβαν πως εν λέξη του δοκιμαστικού σωλήνα.Εν εσιει ψυσιήν.Εσιει χειλλεν το προζύμιν της τζιαι μεν μου σφυράτε...Κατα βάθος ξερετε το.Ας οψωντε τα γέρημά τα κομμίσια τα σεμιναριούθκια τζιαι τα ντεμι δοκτορούθκια.
Εξηγησεν τα ο Σάββας Παύλου τούτα...Θκιαβαστε τα πέρκει βρεθεί το φως σας.......Ακου μου τζιει επανένωση τζιαι πουμουσιαρλίκκιν με την Τουρτζιαν πον που προψες σατέ Δημοκρατίαν με σουλτάνους πασαές μιτσιους τζιαι μιάλους τζιαι αγάες με κραβάτες...Μαν πολλά προοδευτικοι λαλώ σας.....

ΡΗΣΕΙΣ ΣΟΦΩΝ ΤΟΥ ΛΑΟΥ...

ΡΗΣΕΙΣ ΣΟΦΩΝ ΤΟΥ ΛΑΟΥ...
Αμαν θέλουν βοήθειάν εν ούλλα καλά .Ύστερις αμάν γίνουν παράγοι πογυρίζουν σε αμπά τζιαι εκτεθούν ή βάλει τους κανένας φίλος σου στη θέσην τους.
Μα τούτοι εν αδρώποι ολάν ;
Ο Γιάγκος ο παρπέρης πέρσι

ΝΥΧΤΑ ΣΕΤΤΕΒΡΗ ΦΩΣ ΣΤΕΣ ΦΥΛΑΚΕΣ

ΝΥΧΤΑ ΣΕΤΤΕΒΡΗ ΦΩΣ ΣΤΕΣ ΦΥΛΑΚΕΣ
Εν ούλλα πόψε μουλλωτά ούλλα ρωμανισμένα
Μόνον τζει στες Φυλακές πέρκαλλον ύμνον τραουδούν
Η Χώρα εσιώπησεν φύλλα χαμέ βουναρκασμένα
Οι τρεις πο ναν συντόμιν Φως πέρκαλλοι εννα Σε δουν.

ο Λυκούργός ο ΑΡΚΟΝΤΑΣ ΜΑΣ

Μες τα παλιά τα μαειρκά η Κύπρος εν Ελλάδα λαλεί ο μαστρε Χρίστος.Σαννα τζιαι έσιει δίτζηον.Άμαν πκιει καμμιάν παραπάνω.Λαλεί πάντα παραβολικά.
Παλληκάριν.Ο Δρ...άκος.Μες τα σσιόνια μερόνυχτα.Οι Εγγλέζοι ενομίζαν ήτουν στραπη τζιαι εχάννετουν που μες τα σιέρκα τους.Μια φοράν επερπατήσαν ουλλον νύχτες που τα βουνα του Ολύμπου ως την Αρμίνου της Πάφου. Ούλλον σιονιά.Αμαν επροσεύχετούν δάσκαλε έφεγγεν.Ακούεις γιε μου.Άρεσκεν του το τραούδιν Όπου τζιαν στρέψω τη ματια μου παντου εσε Θεε θα ειδώ.Τη νύχτα που τον επήρεν ο Χριστός είπεν του πρωταντάρτη του να του το τραουδήσει.Επαρπάταν πρώτος.Οι συντρόφοι του εσωθήκάν τζίάί έγλύτώσαν την ενέδραν Α ο Λυκούργος ο Λυκούργός ο ΑΡΚΟΝΤΑΣ ΜΑΣ

Βασίλεια τζιαι βασιλείες που περάσαμεν

Βασίλεια τζιαι βασιλείες που περάσαμεν τζιαι εζήσαμεν φίλε μου...
Ανθρωποι με αρετές και πάθη πέρασαν από υπεύθυνες θέσεις.Είτε εκλελεγμένοι είτε με θεσμική πορεία είτε κατόπιν διόρισμού ή προαγωγής δικαίως ή αδίκως.
Αγαπήσαμεν την ύπαρξην κάποιους ευκολότερα .Κάποτε δυσκολευτήκαμε .Μας είχαν βασανίσει.Ή το νησί μας ζήμίωσαν.Παρά ταύτα το χρωστούσάάμέ γίατί ήταν αδέρφια μας.
Κάποτε στον καφενέ στο εστιατόριο απέστρεφαν το βλέμμα ακόμη και τα πρωτοπαλλήκαρά του.Τον κάλεσα στο ...μοναχικό μου τραπεζάκι.Μείναμε ως αργά.Σχεδόν μεθύσαμε από κρασί και τη χαρά του ταπεινωμένου διαλόγου.Αργα σχεδόν μεσάνυχτα στην πόρταν και κατόπιν βαδίζοντας σύδδακρυς μου είπε.Εισαι του τόπου ριζιμιός.Ωσαν την μάναν μουπου μου
λάλεν που τότες.Εσιε στον νου σου καημένε μου.Φεύκουν καημένε μου ούλλα τα βασίλεια τζι εγλέπου τότες
να σιεις κόμα αδρώπους να σ αγαπούν τζιαι νάκκον πρωτινά που τ αλήθκεια δηλαδή.
Έξερα το που το βλέμμαν σου πως κάτι είσιες κόμα βαθυά εις την καρδίαν μα εν τζιαι τζείνος ο καφές που μου κέρασες στην καταιγίδα στην καταδρομήν όταν με πήραν στο κατόπιν τα κοπέλλια σου.Τζιαι τζείνος ο λόος πουμου πες.Καλά τζι αντέχεις Ακαμιώτη.Πκοιον εν το μυστικόν σου.....
Έξερα πάντα πως Άλλος εν ο μάσρος του βίου μας.Που τα ψη ο Θεός μας που μ επαρηόραν τους τζιαιρους της καταδρομής.
Εν είπεν τίποτε.Αγκάλιασεν τον χωρκάτην.
Ώστε γι αυτόν είσιες χαράν
γι αυτόν οι νύχτες σου είχαν Φως...

Γνωμικά του γέρο Γιαννή Δρουσιώτη του Παλιαμπελίτη

Γνωμικά του γέρο Γιαννή Δρουσιώτη του Παλιαμπελίτη παλαιου μου γειτόνου αποφοίτου τρίτης Δημοτικού και του πασίγνωστου Πανεπιστημίου της Φτώσιας
Μα εν με τούτου...ς γιε μου που εννά κάμουμεν πουμουσιαρλικκιν τζιαι δημοκρατίαν.Εγιώ εθώρουν το βούρτουλαν των παιθκιών του Ερτογάν τζιαι εποθάμμασα ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΕΥΗΜΕΡΙΑ ΤΖΙΑΙ ΠΡΟΟΔΟΝ.Μασσιάλλα αδρωπκιαν πόχουσιν τα κοπέλλια του .Ζαβαλλε μου....Εκοστερκάσαμεν καλούς γειτόνους σατε πολιτισμόν .Αχ Θεούλλη μου να μεν μας ρέξουν στα σιέρκα τους