Βασίλεια τζιαι βασιλείες που περάσαμεν

Βασίλεια τζιαι βασιλείες που περάσαμεν τζιαι εζήσαμεν φίλε μου...
Ανθρωποι με αρετές και πάθη πέρασαν από υπεύθυνες θέσεις.Είτε εκλελεγμένοι είτε με θεσμική πορεία είτε κατόπιν διόρισμού ή προαγωγής δικαίως ή αδίκως.
Αγαπήσαμεν την ύπαρξην κάποιους ευκολότερα .Κάποτε δυσκολευτήκαμε .Μας είχαν βασανίσει.Ή το νησί μας ζήμίωσαν.Παρά ταύτα το χρωστούσάάμέ γίατί ήταν αδέρφια μας.
Κάποτε στον καφενέ στο εστιατόριο απέστρεφαν το βλέμμα ακόμη και τα πρωτοπαλλήκαρά του.Τον κάλεσα στο ...μοναχικό μου τραπεζάκι.Μείναμε ως αργά.Σχεδόν μεθύσαμε από κρασί και τη χαρά του ταπεινωμένου διαλόγου.Αργα σχεδόν μεσάνυχτα στην πόρταν και κατόπιν βαδίζοντας σύδδακρυς μου είπε.Εισαι του τόπου ριζιμιός.Ωσαν την μάναν μουπου μου
λάλεν που τότες.Εσιε στον νου σου καημένε μου.Φεύκουν καημένε μου ούλλα τα βασίλεια τζι εγλέπου τότες
να σιεις κόμα αδρώπους να σ αγαπούν τζιαι νάκκον πρωτινά που τ αλήθκεια δηλαδή.
Έξερα το που το βλέμμαν σου πως κάτι είσιες κόμα βαθυά εις την καρδίαν μα εν τζιαι τζείνος ο καφές που μου κέρασες στην καταιγίδα στην καταδρομήν όταν με πήραν στο κατόπιν τα κοπέλλια σου.Τζιαι τζείνος ο λόος πουμου πες.Καλά τζι αντέχεις Ακαμιώτη.Πκοιον εν το μυστικόν σου.....
Έξερα πάντα πως Άλλος εν ο μάσρος του βίου μας.Που τα ψη ο Θεός μας που μ επαρηόραν τους τζιαιρους της καταδρομής.
Εν είπεν τίποτε.Αγκάλιασεν τον χωρκάτην.
Ώστε γι αυτόν είσιες χαράν
γι αυτόν οι νύχτες σου είχαν Φως...