μικροφιλολογικον 12 ΘΕΟΔΟΣΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ

μικροφιλολογικον 12
ΘΕΟΔΟΣΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ
Στο ράφι του βιβλιοπώλη και στις δανειστικές βιβλιοθήκες
_______________________________________________________Πάει καιρός που λέω να γράψω ολίγες ταπεινες αράδες για δημιουργους ποιητές και πεζογράφους που διακονούν δεκαετίες τον ελληνιΚό λόγο ή την δική μας παράδοση.......
Αρχή κάνω με έναν ποιητη με ρίζες κοντινές με τις δικές μου.Τον Θεοδόση Νικολάου.Αμμοχωστιανό ποιητη με ρίζες από την ορεινή Ίνια της Πάφου.Δεν θα γράψω πολλά σε αυτη τη συγκυρία .Απλά θα σημειώσω πως είναι τιμή μεγιστη για την Κύπρο που
γέννησε τέτοιο δημιουργό.Ποιήτή χαρισματικό στην απλότητα και τη βαθιά γνώση σύνολής της ελληνικής γραμματείας.Δημιουργό του μέτρου μακραν των φανατισμών και του συρμού.Ένα μονάχα ποίημα από τα ΠΕΠΡΑΓΜΕΝΑ αρκούσε για να πολιτογραφηθει εις την νοεραν πολιτείαν της ποιήσεως.
Έγραψε και έπραξε πλουσίως εναρέτως και άνευ κονιορτών αχρειάστων.Μύστης της ποιήσεως και της λογοτεχνίας ,ανατόμος σοφός και διακριτικός
μας επλούτισε με δωρήματα.εξαίσιου κάλλους και αλήθείας.ΕΙΚΟΝΕΣ, ΤΟ ΣΠΙΤΙ.Είναι κρίμα να αγνοούν
Έλληνες της Κύπρου αυτόν τον μαθητή του Κοντογλου τον ακόλουθο του Διονυσίου Σολωμού.
Και να μυρικάζουμεν τον συρμόν των ιδιοτελών καταλόγων προβολής αμφιβόλου ηθικής προελεύσεως.
Άλατι ηρτημένος ο λόγος του ισοκρατεί τις πονηρες
ημέρες μας και μας στηρίζει να αντέξουμε με τον πρωτινό βηματισμο της φωτεινής στιχουργικής

Αγίου Αρσενίου Καππαδόκου μνήμη

Αγίου Αρσενίου Καππαδόκου μνήμη
______________________ Αγιου Παισου ευχαριστιες...
Βέβαιά κυλήσαν χρόνοι και δε μάθαμε...
Απ' τις μέρες της φλεγόμενής Περγάμου
Ήταν ένα καραβάνι, απόλήξ' είσαι τραγική.

Ένας παππούς,πατέρας κι αδελφός.
Το φως εκουβαλούσες.Ως να ήτο φαμελίτης.
Επλεύρισεν κάτι χωριά εις την Καταδρομήν.
Πόση γης απόμεινέ χωρίς το όξος;
Οι Καππαδόκες δεν απόσωσαν το λόγο.
Και το βιος το μαρτυράει ο καλόγερός
η μνήμη του ζωγράφισε το φόρτο και τον πόνο.
Μα κι άλλα όμορφά των αγγέλων ......
επίσημά.
Κύριε να μην ελείψούν οι φωνές σου.
Μες την έρημό θα ' ναι για μας
ανάπαψη χωρίς τους πατεράδες.
Λευκωσία 1990 _ Άγιόν Όρος 1992
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΕΓΕΙΩΤΗΣ

15 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1974 ΡΩΜΙΟΙ ΗΡΩΕΣ ΠΡΟΔΟΜΕΝΟΙ

Αν έζιεν ο Βασίλης μας για να σας τραουδήσει
ήτουν να κλάψουσιν οι λάς δάκρυ να το ποτίσει
τζειντο δεντρόν που φύτεψεν προπάππους Ευαγόρας
με ναν σπαθιν βασίλικον για λευτερκαν της χώρας
...

Μα τζι ο Λιπέρτης ο παππους των ποιητών της νήσου
με στίχους τζυπριώτικούς να τον αστροφωτίσουν
τη μέραν που πολέμησαν Αούστου δεκαπέντε
Για τ' αλυσοδητον νησίν π 'ουλλοι θρηνησαμέντε


Μα τζι ο Παλαισιης σίουρα ητουν να μελουργήσει
Στα παναήρκα στα χωρκά κόσμον να κλαμουρήσει
για τζείνους που πολέμησαν τζι ας ήτουν προδομένοι
Μέρες Δεκαπενταούστου Τζύπρος χαροκαμένη

15 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1983

Στις 15 Νοεμβριου 1983 επεστρεφα σπιτι σκεφτικος.Ειχαν προηγηθει οι διαδηλωσεις εναντιον της ανακηρυξης του ψευδοκρατους.Στο σχολειο προσπαθησαν να μας συγκρατησουν τηρωντας μια σταση συνεσης χωρις να μας εξωθουν σε διαδηλωσεις και ακραιες αντιδρασεις....
Οι μαθητες του Λυκειου κατεβηκαν απο τον Αη Γιαννη στο Αθηναιδειο και ενωθηκαν με τους υπολοιπους στην Τεχνικη αν δεν με απατα η μνημη.Πορευτηκαν στην Πλατεια στο Διοικητηριο.Καποιοι κομματικοι εκαναν κουμαντο με τηλεβοες.
... Ο Ντεκτας προχωρουσε τα σχεδια του με τους εξουσιαν εχοντες στην Αγκυρα καταστρεφοντας την ΚΥΠΡΟ με ενεργειες που ριμαζαν τους ανθρωπους της.Εν τω μεταξυ τα κομματα και οι νεολαιες τους καυγαδιζαν κρυφιως και φανερα με ποιο τροπο θα μας ελεγξουν....
Περπατουσα μονος στη Λεωφορο και σκεφτομουν.Στα δεκαεφτα συνειδητοποιουσα βαθυτερα τις κεκρυμμενες στοχευσεις των πολιτικων και αναζητουσα τις διεξοδους απειρος και πεφορτισμενος.
Στα επομενα χρονια οταν η νεολαια πορευοταν στους δρομους εναντια στην κατοχη τα κομματα ιδρωναν να βρουν ακρη "να ελεγξουν την κατασταση " μπας και ξεμυτισει κατι γνησιο κατι που κομιζει μια βαθυτερη πνευματικη αντισταση.
Στις 15 Νοεμβριου του 1983 επεστρεφα σπιτι σκεφτικος. Το βραδυ γονατισα να προσευχηθω.Ηταν οκαιρος που προσευχομασταν τουλαχιστον ειλικρινα .Εστω με λογο εφηβικο και αφελη που αγαπουσε το νησι μας....