Ιωάννης Μακρυγιάννης - ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ 1821

ΕΘΕΛΟΝΤΗΣ ΑΝΔΡΕΑΣ Α. ΔΡΟΥΣΙΩΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ

ΕΘΕΛΟΝΤΗΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ΔΡΟΥΣΙΩΤΗΣ ΣΤΟΝ 2ο ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Σπουδαιότατο κειμήλιο.
Ευχάριστη έκπληξη η ανάρτησή του σήμερα
από τον κ. Ανδρέα Δρουσιώτη εκ Λεμεσού.για τον θυσιασθέντα Ανδρέα Δρουσιώτη. Συγκινητικό το έντυπο του Δήμου Λεμεσού του Ιουνίου 1945 για τον θυσιασθέντα 19 Οκτ. 1944 στο Τόχοβο Αικατερίνης Πιερίας, αξιωματικό του ΕΛΑΣ Ανδρέα Α. Δρουσιώτη 28χρ. από τη Λεμεσό που από την επαύριον της 28ης Οκτωβρίου 1940 έσπευσε μαζί με τους άλλους Κυπρίους φοιτητές της Αθήνας, εθελοντής στον Ελληνικό Στρατό και στη συνέχεια εντάχθηκε στην ένοπλη αντίσταση με τον ΕΛΑΣ. 

Ευχαριστούμε τον Ανδρέα Δρουσιώτη που το έστειλε και στον Λάζαρο Μαύρο που το ανάρτησε στο facebook.
Δρ. Σπύρος Δημητρίου

Ο ΤΑΣΟΣ ΑΝΔΡΕΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΛΑΙΑ ΚΤΙΡΙΑ ΤΗΣ ΛΕΜΕΣΟΥ

Η πρωτοβουλία δημιουργίας του χάρτη αυτού ανήκει στον Ο.Γ.Ε.Ε Λεμεσού επί προεδρίας της κας Άντιας Ιωαννίδου το 2009. Ο Ο.Γ.Ε.Ε, Οργανισμός Γυναικών Επιχειρηματιών Επαγγελματιών, είναι διεθνής μη κυβερνητικός οργανισμός που ιδρύθηκε το 1930 στην Ελβετία με σκοπό την προώθηση και ενδυνάμωση γυναικών στην επαγγελματική τους ανέλιξη. Το παράρτημα Κύπρου δημιουργήθηκε στην Λεμεσό, το 1989, από την τέως Υπουργό Παιδείας και Πολιτισμού, Κλαίρη Αγγελίδου. O Ο.Γ.Ε.Ε. είναι μέλος της Κυπριακής Ομοσπονδίας Γυναικών Επιχειρηματιών Επαγγελματιών ΚΟΓΕΕ.

The inspiration for the production of this map originated from the Limassol branch of the Business Professional Women's Organisation. BPW is an International, apolitical, NGO, reated
in Switzerland in 1930 with the intention of supporting and encouraging women in their professional development.
BPWCyprus, was founded in Limassol in 1989, by former Minister of Education and Culture, Claire Angelides. PW is a member of BPW-Cyprus.

• 
• Ο Τάσος Ανδρέου γεννήθηκε στην Λεμεσό. Αποφοίτησε από το Λανίτειο Γυμνάσιο και σπούδασε Αρχιτεκτονική στο Πανεπιστήμιο της Grenoble στη Γαλλία. Από το 1979 ασκεί το επάγγελμα του αρχιτέκτονα. Ασχολείται με την έρευνα και την συλλογή ντοκουμέντων (βιβλία, φωτογραφίες, εφήμερα κ.τ.λ.) που αφορούν στην Ιστορία και στην Αρχιτεκτονική της Λεμεσού. Άρθρα και μελετήματά του δημοσιεύθηκαν σε εφημερίδες και περιοδικά της Κύπρου. Πρόσφατα εξέδωσε το βιβλιο «Λεμεσός, Αναδρομή Μνήμης».

1 ΟΙΚΊΑ ΚΙΚΊΤΣΑΣ ΣΟΛΟΜΩΝΊΔΗ Οικοδομήθηκε από τον υφασματέμπορο Ιάκωβο Χατζηλοϊζου το 1931. Αρχιτέκτονας του έργου ήταν ο Λαπαθιώτης Οδυσσέας Τσαγγαρίδης. Η Αρχιτεκτονική του είναι επηρεασμένη από πρότυπα της Κεντρικής Ευρώπης.	2 ΟΙΚΊΑ ΜΈΛΠΩΣ ΠΗΛΑΒΆΚΗ Κτίστηκε στις αρχές του εικοστού αιώνα από τον εμποροβιομήχανο Αριστοκλή Πηλαβάκη. Αποτελείται από δύο κατοικίες. Στην νότια πλευρά διαθέτει περιφραγμένo δεντροφυτεμένο κήπο. Στο ισόγειο της κατοικούσε για αρκετά χρόνια ο γυμνασιάρχης Αργυρός Δρουσιώτης και στον όροφο η ιδιοκτήτρια της, η διαπρεπής μουσικός Μέλπω Πηλαβάκη.	3 ΙΑΤΡΕΊΟ ΔΡ. ΘΕΟΧΆΡΗ ΠΑΠΑΔΌΠΟΥΛΟΥ Σ΄αυτό το πολύ ενδιαφέρον κτίριο, με τις τοσκανικές κολώνες στην πρόσοψη, στεγαζόταν το ιατρείο του ακτινολόγου Θεοχάρη Παπαδόπουλου. Κάποιες πρόσφατες επεμβάσεις αλλοίωσαν την μορφολογία του.
4 OΙΚΊΑ ΚΟΥΔΟΥΝΆΡΗ Η οικοδομή, του μεγαλέμπορου Αριστείδη Κουδουνάρη ήταν αρχικά ισόγειος, αργότερα στα 1905 προστέθηκε ο πλούσια διακοσμημένος όροφος. Στο εσωτερικό της διασώζονται ενδιαφέρουσες οροφογραφίες του ισογείου όπου διατηρείται η αυθεντική επίπλωση της εποχής.	5 ΟΙΚΊΑ ΠΟΛΕΜΊΤΗ Η διώροφη οικία Πολεμίτη αποτελείται από καταστήματα στο ισόγειο και μια μεγάλη κατοικία στον όροφο. Είναι ένα χαρακτηριστικό δείγμα του αρχιτεκτονικού εκλεκτικισμού. Χαρακτηριστικός είναι ο πλούσιος διάκοσμος των όψεων του.	6 ΟΙΚΊΑ ΠΟΛΥΞΈΝΗΣ ΛΟΙΖΙΆΔΟΣ Στον όροφο αυτού του παλαιού κτιρίου της οδού Ειρήνης (παλαιότερα Βικτωρίας), βρισκόταν η κατοικία της Πολυξένης Λοϊζιάδος που ήταν διευθύντρια του Παρθεναγωγείου Λεμεσού και πρωτεργάτης της γυναικείας εκπαιδεύσης. Το κτίριο είναι χαρακτηριστικό δείγμα αστικής αρχιτεκτονικής και οικοδομήθηκε το 1881.
7 ΟΙΚΊΑ ΜΑΥΡΟΣΚΟΎΦΗ Είναι το μόνο από τα παλαιά τρίπατα που διασώζονται στην πόλη. Ο δεύτερος του όροφος καλύπτει μόνο ένα μέρος της επιφάνειας του πρώτου ορόφου.Στη θέση του υπήρχε άλλο τρίπατο, κατασκευασμένο από πλινθάρι, το οποίο κατέρρευσε στις πλημμύρες του 1884. Αρχικά υπήρχε, μπροστά στην πρόσοψη, πέτρινη περίφραξη που αργότερα κατεδαφίστηκε	8 ΚΑΠΝΟΒΙΟΜΗΧΑΝΊΑ ΠΑΤΤΊΚΗ Το καπνεργοστάσειο Πατίκκη κτίστηκε στην πρώτη δεκαετία του εικοστού αιώνα από τον Θεσαλλό Αθανάσιο Γ. Πατίκκη. Η οικοδομή είναι κτισμένη με εμφανή λιθοδομή και αποτελεί το σημαντικότερο βιομηχανικό κτίριο της πόλης.	9 ΚΑΠΝΟΒΙΟΜΗΧΑΝΊΑ ΔΡΟΥΣΙΏΤΗ Στην οδό Κτωρίδου (σήμερα οδ. Κώστα Χαράκη) στεγαζόταν από το 1937 η Καπνοβιομηχανία Κ.Ι. Δρουσιώτη. Εργολάβος της οικοδομής ήταν ο μάστρε Καρπής Μιχαηλίδης. Η οικοδομή ανακαινίστηκε πρόσφατα από την μητρόπολη Λεμεσού.
10 ΚΑΘΕΔΡΙΚΌΣ ΝΑΌΣ ΛΕΜΕΣΟΎ ΚΑΘΟΛΙΚΉΣ Ο ναός της Παντάνασσας (Καθολικής) κτίστηκε το 1954 από το γραφείο Ι.Ν. Ρούσος και Ι. Περικλέους. Στην θέση του υπήρχε παλαιότερα ναός που διατηρούσε κατάλοιπα της πρώτης οικοδομικής του φάσης στα χρόνια του μεσαίωνα. Εντυπωσιακό ήταν και το εικονοστάσιο της Καθολικής το οποίο δυστυχώς αντικαταστάθηκε από άλλο τυποποιημένο.	11 ΞΕΝΟΔΟΧΕΊΟ ΕΛΛΆΣ Το διώροφο αρχοντικό οικοδομήθηκε από τον μεγαλέμπορο Θ. Χρυσοστομίδη, γύρω στα 1905. Στο ισόγειο του βρίσκονται πέντε καταστήματα και στον όροφο η κατοικία, η οποία πριν από αρκετές δεκαετίες μετετράπηκε σε λαϊκό ξενοδοχείο. Οι όψεις του, πλούσια διακοσμημένες,	12 TO ΜΕΓΆΛΟ ΤΖΑΜΊ DJAMI KEBIR Μετά το 1571 οι Οθωμανοί κατακτητές μετάτρεψαν τον μεσαιωνικό καθολικό ναό που βρισκόταν επί της σημερινής οδού Γενεθλίου Μιτέλλα, σε τζαμί. Πρόσθεσαν μιναρέ και αφαίρεσαν όλα τα στοιχεία που θύμιζαν την χριστιανική λατρεία. Το 1906 άρχισε η επέκταση του τζαμιού, σε μαυριτάνικο στυλ, με σχέδια του άγγλου μηχανικού W. Williams. Πρόσφατα, βρέθηκαν κάτω από τα θεμέλια του τεμένους κατάλοιπα παλαιοχριστιανικού ναού του 8ου αιώνα μ.Χ.
13 ΤΟ ΧΑΜΆΜ ΤΗΣ ΑΓΟΡΆΣ Παλαιότερα στη Λεμεσό υπήρχαν αρκετά λουτρά (χαμάμ) τα οποία εκτός από την καθαριότητα προσφέρονταν και ως χώροι κοινωνικής συναναστροφής. Λειτουργούσαν με διαφορετικά ωράρια για άντρες και γυναίκες. Το σημαντικότερο απ΄αυτά, το μοναδικό που διασώζεται ακέραιο σήμερα, είναι το μεγάλο λουτρό στην οδό Βυζαντίου. Στην θέση του υπήρχε σημαντικό μεσαιωνικό δημόσιο κτίριο, τμήματα του οποίου διακρίνονται στην βάση της λιθοδομής του λουτρού. Οι μετατροπές έγιναν από τους Οθωμανούς, μετά την κατάληψη της πόλης.	14 ΝΑΌΣ ΑΓΊΑΣ ΝΆΠΑΣ Το σημαντικότερο κτίριο του 19ου αιώνα στην πόλη είναι ο ναός της Αγίας Νάπας, ο «περικαλέστερος της νήσου» σύμφωνα με τον τύπο της εποχής. Οι εργασίες ανέγερσης του ξεκίνησαν στα 1893 με σχέδια του Ελλαδίτη αρχιτέκτονα Γ. Παπαδάκη. Είναι σταυροειδής ναός με τρούλλο και η αγιογράφιση του έγινε από τους ζωγράφους Μ. Κουφό και Ο. Γιαβόπουλλο. Τις γύψινες διακοσμήσεις έκαμαν οι Σαμιώτες αδελφοί Ζαμπούνη.	15 ΑΚΊΝΗΤΟ ΣΧΊΖΑ Το ''τρίγωνο του Σχίζα'', ορόσημο της οδού Αγίου Ανδρέου, κτίστηκε το 1917 με σχέδια του Ελλαδίτη Αρχιτέκτονα, Ζαχαρία Βόνδα. Η οικοδομή είναι διώροφη και αποτελείται από καταστήματα στο ισόγειο και μια μεγάλη κατοικία στον όροφο. Ιδιαίτερα εντυπωσιακές είναι οι πλούσια διακοσμημένες όψεις του.
16 ΑΚΊΝΗΤΟ ΠΑΝΑΓΙΏΤΗ ΙΑΚΩΒΊΔΗ Πρόκειται για δύο από τις πιο εντυπωσιακές οικοδομές της Λεμεσού και η αρχιτεκτονική τους μελέτη έγινε από τον Ζαχαρία Βόνδα. Οι όψεις των κτιρίων είναι επηρεασμένες από τα πρότυπα του Ευρωπαϊκού εκλεκτικισμού και οικοδομήθηκαν γύρω στα 1924.	17 ΟΙΚΊΑ ΡΩΣΣΊΔΗ - ΠΑΛΙΌ ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΊΟ Ένα από τα σημαντικότερα κτίρια του τέλους του 19ου αιώνα στη Λεμεσό είναι η διώροφη οικία Γ.Θ. Ρωσσίδη. Κτίστηκε σε νεοαναγεννησιακό ρυθμό από τον πρωτομάστορα εργολάβο Κ. Τραχανά. Το 1911 αγοράστηκε από τη Βρετανική διοίκηση για να στεγάσει το διοικητήριο και αργότερα τις ταχυδρομικές υπηρεσίες.	18 ΑΚΊΝΗΤΟ ΑΡΙΣΤΟΤΈΛΗ ΠΑΛΑΙΟΛΌΓΟΥ Η κατοικία του Αριστοτέλη Παλαιολόγου κτίστηκε στα πρώτα χρόνια της Αγγλοκρατίας. Στο ισόγειο της βρισκόταν το τυπογραφείο της εφημερίδας «Αλήθεια» και στον όροφο η κατοικία του εκδότη της Αρ. Παλαιολόγου. Η οικοδομή έχει σαφείς επιδράσεις από πρότυπα της δυτικής λεκάνης της Μεσογείου.
19 ΑΚΊΝΗΤΟ ΧΑΤΖΗΛΟΪΖΟΥ/ΚΑΚΟΓΙΆΝΝΗ Οι δύο συνεχόμενες κατοικίες παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον και κοσμούν αυτό το σχετικά υποβαθμισμένο τμήμα της οδού Κιτίου Κυπριανού. Στην πρώτη οικοδομή (στ΄αριστερά της φωτογραφίας) κατοικούσε ο Ιάκωβος Χατζηλοϊζου και στη δεύτερη (δεξιά) κτισμένη από τον Λοϊζο Κακογιάννη κατοικούσαν οι δύο του κόρες. Χαρακτηριστικό είναι το πρόπυλο της οικίας Κακογιάννη το οποίον υπάρχει και σε άλλες παλαιές οικοδομές στην πόλη.	20 ΔΗΜΟΤΙΚΉ ΑΓΟΡΆ Η οικοδόμηση της Δημοτικής αγοράς ολοκληρώθηκε το 1917 με σχέδια του αρχιτέκτονα Ζαχαρία Βόνδα. Χαρακτηριστικές είναι οι δύο μνημειώδεις τοξωτές εισόδοι της οικοδομής. Αργότερα προστέθηκε η μεταλλική οροφή της αγοράς.	21 ΠΑΡΘΕΝΑΓΩΓΕΊΟ ΛΕΜΕΣΟΎ Με σημαντικές δωρεές ευεργετών προχώρησαν, στις αρχές του εικοστού αιώνα, τα έργα οικοδόμησης του Παρθεναγωγείου. Τελικά, μετά από περιπέτειες, έγιναν τα εγκαίνια του κτηρίου στις 8 Ιανουαρίου του 1912. Δύο χρόνια αργότερα, 1914, λειτούργησε και το νηπιαγωγείο που βρισκόταν νοτιώτερα του Παρθεναγωγείου, επί της οδού Αθηνών. Η πρώτη διευθύντρια του ήταν η Πολυξένη Λοϊζιάς.
22 ΠΑΛΙΌ ΔΙΚΑΣΤΉΡΙΟ Στα 1911 η Βρετανική διοίκηση έκτισε, δικαστήρια στην Λεμεσό. Αρχιτέκτονας, του αποικιακού ρυθμού κτιρίου ήταν ο Άγγλος μηχανικός W. Williams. Ο τοπικός Τύπος δεν αντιμετώπισε θετικά την αρχιτεκτονική μορφολογία της οικοδομής, θεωρώντας την ξένη, με τα δεδομένα του νησιού.	23 ΟΙΚΊΑ ΧΡΥΣΤΑΛΛΊΑΣ ΠΑΥΛΊΔΗ Οικοδομήθηκε στα τέλη του 19ου αιώνα και ήταν ένα από τα ποιο εντυπωσιακά κτίρια της εποχής. Ο ιδιοκτήτης της ο μεγαλέμπορος Μ. Γαβριηλίδης (Χατζηγαβρίλης), το έδωσε αργότερα στην κόρη του Κρυσταλλία. Το σχέδιο της εκπονήθηκε από τον εμπειρικό αρχιτέκτονα Κ. Τραχανά.	24 ΔΗΜΑΡΧΕΊΟ ΛΕΜΕΣΟΎ Με σχέδια του Γερμανού αρχιτέκτονα Βενιαμίν Γκύνσμπουργκ κτίστηκε το μέγαρο του δημαρχείου. Μέσα στα δίσεκτα χρόνια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου αποπερατώθηκαν οι εργασίες ανεγέρσης του. Το δωρικό πρόπυλο από μάρμαρο κατασκευάστηκε στην Ελλάδα.
25 ΑΚΊΝΗΤΟ Κ.Π. ΛΑΝΊΤΗ Το τρίπατο του Κ.Π.Λανίτη αποτελείται από τα γραφεία της εταιρείας στο ισόγειο και δύο μεγάλες κατοικίες στους ορόφους. Αρχιτέκτονας της οικοδομής πιθανόν να ήταν ο Ζαχαρίας Βόνδας, αργότερα όμως έγιναν επεμβάσεις από τον Ελλαδίτη μηχανικό Βρεστό. Η οικοδομή είναι δείγμα του αρχιτεκτονικού εκλεκτικισμού.	26 ΑΚΊΝΗΤΟ ΜΊΧΑΛΟΥ ΜΙΧΑΗΛΊΔΗ Η διώροφη οικοδομή του Μίχαλου Μιχαηλίδη κτίστηκε γύρω στα 1925, με σχέδια του Ζ. Βόνδα. Στην θέση της βρισκόταν παλαιότερα η κατοικία του Αντρέα Δ. Θεμιστοκλέους, του πρωτεργάτη της εκπαίδευσης και του θλητισμού στην πόλη.	27 ΑΚΊΝΗΤΟ ΔΗΜΟΣΘΈΝΗ ΧΑΤΖΗΠΑΎΛΟΥ Το 1881 εκδόθηκε η άδεια οικοδομής του κτιρίου του Δημοσθένη Χατζηπαύλου. Το διώροφο κτίριο, στην γωνιά των οδών Αγίου Ανδρέου και Μακεδονίας (σήμερα Ανεξαρτησίας) αποτελείται από πέντε καταστήματα στο ισόγειο και την κατοικία στον όροφο.
28 ΟΙΚΊΑ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΌΠΟΥ ΛΕΟΝΤΊΟΥ Α' Η οδός Βασιλείου του Μακεδόνος, στο κέντρο της πόλης, λεγόταν «Καρτιέ Λατέν» λόγω των πολλών πνευματικών ανθρώπων που γεννήθηκαν και κατοικούσαν σ΄αυτόν τον ιστορικό δρόμο. Δυστυχώς τα περισσότερα κατεδαφίστηκαν και στην θέση τους βρίσκονται σήμερα χώροι στάθμευσης. Ένα από τα λίγα που διασώζονται είναι η ταπεινή ισόγειος κατοικία στην οποία γεννήθηκε ο αρχιεπίσκοπος Κύπρου Λεόντιος Α'.	29 ΟΙΚΊΑ ΑΡΙΣΤΟΚΛΉ ΠΗΛΑΒΆΚΗ Είναι μια μεγάλη σε όγκο διώροφη οικοδομή η οποία κτίστηκε στα τέλη του 19ου αιώνα από τον έμπορο Αριστοκλή Πηλαβάκη. Πιθανότατα το σχέδιο, με το χαρακτηριστικό πρόπυλο, οφείλεται στον Κ. Τραχανά. Μπροστά στην είσοδο εκτείνεται περιφραγμένη αυλή, παρ΄όλη την συνεχή δόμηση που χαρακτηρίζει την περιοχή.	30 ΝΑΌΣ ΑΓΊΑΣ ΤΡΙΆΔΑΣ Παλαιότερα υπήρχε, στον ίδιο χώρο, μικρός ναός, μετόχι της μονής Χρυσορρογιατίσσης. Στα 1922 άρχισαν οι εργασίες ανεγέρσης νέου μεγάλου ναού με σχέδια του Ζαχαρία Βόνδα οι οποίες ολοκληρώθηκαν το 1938. Στα αρχικά σχέδια ο αρχι- τέκτων προέβλεπε τέσσερα κωδωνοστάσια (καμπαναριά), αλλά για λόγους οικονομίας κατασκευάστηκαν μόνο δύο. Ο ναός της Αγίας Τριάδος αποτελεί υπόδειγμα ναοδομίας στην Κύπρο.
31 ΟΙΚΊΑ Ι. ΣΧΊΖΑ Η οικία Ιωάννη Σχίζα κτίστηκε γύρω στα 1920. Το διώροφο κτίριο αποτελείται από δύο κατοικίες. Οι όψεις του είναι ιδιαίτερα επιμελημένης κατασκευής με πολλά διακοσμητικά στοιχεία. Το 1958 ο ιδιοκτήτης της την δώρησε στο Δήμο Λεμεσού. Σήμερα στο ισόγειο στεγάζεται το μουσείο Λαϊκής Τέχνης και στον όροφο το θεατρικό αρχείο του οπτικού Νίκου Νικολαϊδη.	32 ΣΧΟΛΉ ΤΕΡΡΑ ΣΆΝΤΑ To 1923 με σχέδια του Ιωσήφ Καφιέρο άρχισε η ανέγερση της σχολής της Terra Santa (άλλως γνωστή ως Σχολή Καλογραιών). Η Σχολή πρωτολειτούργησε το 1925 σε νεογοτθική μορφολογία. Σήμερα στους χώρους της στεγάζονται υπηρεσίες της Μητροπόλης Λεμεσού, ενώ η Σχολή (σήμερα St Mary's School) μεταστεγάστηκε αλλού.>	33 ΔΗΜΟΤΙΚΉ ΒΙΒΛΙΟΘΉΚΗ ΠΡΏΗΝ ΜΈΓΑΡΟ ΠΗΛΑΒΆΚΗ Το μέγαρο του Αντώνη Πηλαβάκη, στο οποίο σήμερα στεγάζεται η Δημοτική Βιβλιοθήκη, είναι ένα από τα ποιο εντυπωσιακά κτίρια της πόλης. Η ανέγερση του άρχισε το 1919 και τα αρχιτεκτονικά του σχέδια είναι επηρεασμένα από το στυλ Ναπολέοντος Γ'. Δυστυχώς όταν αγοράστηκε για να στεγάσει την Βιβλιοθήκη έγιναν κάποιες άστοχες επεμβάσεις που αλλοίωσαν την αυθεντικότητα της οικοδομής.
34 ΚΑΘΟΛΙΚΌΣ ΝΑΌΣ ΑΓΊΑΣ ΕΚΑΤΕΡΊΝΗΣ Η ανέγερση του άρχισε το 1872 και ολοκληρώθηκε το 1879 μετά από διάφορες περιπέτειες λόγω αντιδράσεων της Οθωμανικής διοίκησης. Πίσω από τον ναό υπήρχε μοναστήρι των Φραγκισκανών. Η αρχιτεκτονική του κτιρίου έχει αναφορές στο Ισπανικό μπαρόκ.	35 ΤΟ ''ΣΠΊΤΙ ΤΟΥ ΠΡΌΞΕΝΟΥ'' Είναι ένα από τα παλαιότερα, κτίρια της Λεμεσού. Οικοδομήθηκε την περίοδο των Οθωμανών και στην πρόσοψη του υπήρχε ένα μεγάλο σαχνισί, δηλαδή ξύλινη προεξοχή δωματίου στον όροφο, το οποίο αργότερα κατεδαφίστηκε. Ο ιδιοκτήτης του ήταν ο πρόξενος της Ισπανίας Λεωνίδας Κ. Παπαδόπουλος.	36 ΑΚΊΝΗΤΟ ΚΑΡΑΓΕΩΡΓΙΆΔΗ Από τα παλαιότερα αρχοντικά της πόλης, κτίστηκε από τον γιατρό Ιωάννη Καραγεωργιάδη γύρω στα 1890. Στο ισόγειο του βρίσκονταν καταστήματα και οι βοηθητικοί χώροι της κατοικίας του ορόφου. Τα τρία αετώματα στην πρόσοψη του το καθιστούσαν ορόσημο ανάμεσα στα διώροφα κτίρια που κυριαρχούσαν κάποτε στον παραλιακό μέτωπο της πόλης.
37 ΞΕΝΟΔΟΧΕΊΟ ΚΟΝΤΙΝΕΝΤΆΛ Το ιστορικό ξενοδοχείο «Continental» κτίστηκε με σχέδια αγνώστου αρχιτέκτονα γύρω στα 1915. Στο ισόγειο του, την εποχή του Εθνικού Διχασμού, στεγαζόταν η «Λέσχη των Φιλελευθέρων». Την δεκαετία του τριάντα ανάλαβε την ξενοδοχειακή επιχείρηση ο Χρίστος Μυλωνάς και αργότερα ο Πανίκος Μιχαήλ. Στα 1964 προστέθηκε ακόμη ένας όροφος με σχέδια του Χαρίλαου Δίκαιου.	38 ΛΈΣΧΗ '' ΈΝΩΣΙΣ''- ΠΑΛΙΆ ΜΗΤΡΌΠΟΛΗ Ο μητροπολίτης Κιτίου Μελέτιος (Μεταξάκης) ανέθεσε την αρχιτεκτονική μελέτη του νέου μητροπολιτικού μεγάρου στην αρχιτέκτονα Ζαχαρία Βόνδα το 1915. Το 1919 η νεοβυζαντινού ρυθμού οικοδομή ολοκληρώθηκε. Από το 1924 σ΄αυτό το κτίριο στεγάστηκε η ιστορική λέσχη «Ένωσις» η οποία άφησε μεγάλο εθνικό και πολιτιστικό έργο στη πόλη.	39 ΣΙΝΕΜΆ ΡΙΆΛΤΟ Ο κινηματογράφος, ένα από τα τεχνολογικά θαύματα της παλαιότερης εποχής, συγκινούσε ιδιαιτέρως τους Λεμεσιανούς. Γι΄αυτό προέκυψε η ανάγκη ανεγέρσεως καταλλήλων κτιρίων. Ένα από τα πρώτα που οικοδομήθηκαν με τις κατάλληλες προδιαγραφές, από τον αρχιτέκτονα Β. Γκίνσμπουργκ, ήταν το κινηματοθέατρο «Ριάλτο» (1931). Εκτός από κινηματογράφος λειτουργούσε και ως χώρος πολιτισμού αλλά και Καρναβαλίστικων Εκδηλώσεων.
40 ΓΕΝΙΚΌ ΝΟΣΟΚΟΜΕΊΟ Ο Κυβερνητικός μηχανικός Ιωσήφ Καφιέρο σχεδίασε το νοσοκομείο της Λεμεσού, το οποίον ολοκληρώθηκε το 1923. Η οικοδομή, αναγεννησιακού ρυθμού εξασφάλισε εξαιρετικά σχόλια, για την εντυπωσιακή μορφολογία του, στις τοπικές εφημερίδες. Βρισκόταν στην περιφέρεια του αλλοτινού κέντρου της πόλης.

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ Γ. ΒΕΡΙΤΗ

ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

          «Ο ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ»

       Ἰ­ω­άν­νη Κο­μνη­νοῦ 3, 3022 Λε­με­σός

       Τηλ. 25.373.016, Κινητό 99.213.773

 

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

 

          Τήν Κυριακή 29 Μαῒου 2016 καί ὥρα 7.30 μ.μ. στήν αἴθουσα τοῦ Συλλόγου θά γίνει  ἐκδήλωση ἀφιερωμένη στόν   

           Θεολόγο καί ποιητή Γ.Βερίτη  

        Εἰσηγητές οἱ:  π.Γρηγόριος Μουσουρούλης ,

 κ. κ. Γ. Πετούσης καί Γ.Πεγειώτης.

          Ἡ ἐκδήλωση θά περιλαμβάνει τραγούδια ἀπό τή Χορωδία τοῦ Συλλόγου καί ἀνάγνωση κειμένων τοῦ Βερίτη

Μέ ἐ­κτί­μη­ση

ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

 

 

 

ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ

ΚΑΙ ΑΥΡΙΟ ΟΙ ΦΤΩΧΟΓΕΙΤΟΝΙΕΣ
ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ
ΞΑΝΑ ΜΟΝΟΙ
ΜΕ ΣΥΜΜΆΧΌΥΣΛΙΓΟΣΤΟΥΣ
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΤΑΠΕΙΝΗΣ ΑΠΛΟΤΗΤΑΣ
ΘΑ ΤΑΚΤΟΠΟΙΗΣΟΥΝ ΤΙΣ ΤΑΞΕΙΣ
ΠΕΡΑΣΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ
ΝΑ ΗΣΥΧΑΣΕΙ ΚΑΙ Η ΓΕΙΤΟΝΙΑ
ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΕΡΙΣΤΑΣΙΑΚΟΥΣ
ΚΥΝΗΓΟΥΣ ΨΗΦΩΝ
ΘΑ ΜΑΣ ΘΥΜΗΘΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΚΥΡΙΕ
ΘΑ ΕΡΘΟΥΝ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ
ΤΑ ΠΑΡΑΒΑΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΛΛΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ
Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΜΟΝΟΝ
ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΔΕΝ ΜΑΣ ΞΕΧΑΣΕ
ΟΙ ΠΛΕΙΣΤΟΙ ΖΟΥΝ ΣΕ ΑΛΛΕΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ
ΑΛΛΟΥΣ ΚΟΣΜΟΥΣ ΑΛΛΑ ΠΛΑΝΑ....

ΣΧΟΛΕΙΑ ΦΩΤΟΣ

ΣΧΟΛΙΚΗ ΗΓΕΣΙΑ
ΕΤΗ ΠΟΛΛΑ ΝΑ ΟΜΙΛΟΥΝ
ΚΟΥΜΠΑΚΙΑ ΚΑΙ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΑ ΚΑΤΕΒΑΤΑ
ΑΥΤΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΗΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ
ΟΥΤΕ ΚΟΜΙΖΟΥΝ ΣΧΟΛΕΙΑ ΦΩΤΟΣ
ΜΗΧΑΝΙΣΤΙΚΑ ΜΟΝΤΕΛΛΆ ΔΊΟΙΚΗΣΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ
Η ΠΑΙΔΕΙΑ ΤΟ ΗΘΟΣ ΑΓΑΠΗΣ
Η ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΑΡΕΤΗΣ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ
ΕΝ ΕΞΟΡΙΑ ΓΙΑΤΙ ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΒΟΛΕΥΕ
ΤΑ ΠΑΘΗ ΜΑΣ Ο ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ
Ο ΝΕΑΡΧΟΣ ΚΛΗΡΙΔΗΣ
Η ΑΡΕΤΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΜΑΤΣΗ
Η ΥΠΟΜΟΝΗ ΤΟΥ ΠΑΦΟΥ ΛΕΟΝΤΙΟΥ
ΟΙ ΣΤΟΧΑΣΜΟΙ ΤΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΜΥΛΩΝΑ

ΟΙ ΣΤΙΧΟΙ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΠΑΣΙΑΡΔΗ
ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ ΕΠΙ ΣΕΜΙΝΑΡΙΩΝ
ΑΛΛΑ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΣΕ ΕΞΟΡΙΑ
ΟΥΤΕ ΜΕΤΡΗΜΕΝΑ ΜΗΝ ΤΗ ΨΙΘΥΡΙΣΕΙΣ
ΜΗ ΧΑΛΑΣΕΙ ΤΟ ΕΠΙΠΛΑΣΤΟ ΚΛΙΜΑ ΕΥΤΥΧΙΣΜΟΥ
ΜΕ ΦΤΩΧΟΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΘΑ ΑΣΧΟΛΟΥΜΑΣΤΕ
Η ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΑΣ ΓΛΏΣΣΑ
ΘΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΔΕΞΙΩΣΗ
ΜΕΤΑ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ
ΚΑΙ ΝΑ ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΣ ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΚΑΠΟΤΕ
ΣΤΟΛΙΖΕ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΜΑΣ

Η ΑΛΛΗ ΚΥΠΡΟΣ

ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΜΙΑ ΠΡΟΘΕΣΗ ΔΙΔΑΚΤΙΣΜΟΥ
ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ ΚΑΠΟΤΕ ΑΓΑΡΠΑ ΠΡΟΦΟΡΙΚΑ ΚΑΙ ΓΡΑΠΤΑ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΣΑ ΝΑ ΣΑΣ ΙΣΤΟΡΗΣΩ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΚΥΠΡΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ
ΠΟΛΛΟΙ ΑΠΛΑ ΕΙΡΩΝΕΣ ΠΕΡΙΓΕΛΟΥΣΑΤΕ
ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ
ΤΟ ΒΟΛΕΜΑ
ΤΟ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ
ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΑΔΥΝΑΜΙΕΣ ΘΑ ΜΟΥ ΠΕΙΣ
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΕ ΟΜΩΣ ΣΤΟΝ ΙΔΙΟ ΣΚΟΠΟ
ΚΙ ΑΣ ΠΕΙΝΑΝΕ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΝΗΣΙΟΥ
ΚΙ ΑΣ ΕΜΕΙΝΑΝ ΣΤΟΧΟΙ ΤΟΥ ΥΠΟΚΟΣΜΟΥ
ΚΑΙ ΤΩΝ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ
ΟΙ ΚΑΡΡΙΕΡΕΣ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΟΥΝ
ΜΕ ΤΑ ΕΡΕΙΠΙΑ ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ
ΔΕΝ ΣΑΣ ΑΠΑΣΧΟΛΕΙ
ΗΤΑΝΕ ΚΑΠΟΤΕ ΕΝΑ ΝΗΣΙ ΗΡΩΩΝ ΚΑΙ ΑΓΙΩΝ
ΒΕΒΑΙΩΣ ΑΥΤΟΙ ΣΑΣ ΕΚΝΕΥΡΙΖΟΥΝ ΩΣ ΑΚΡΑΙΟΙ
ΕΛΑ ΟΜΩΣ ΠΟΥ Ο ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΕΙΧΕ ΜΠΟΙ ΓΙΓΑΝΤΟΣ ΚΑΙ Ο ΔΡΑΚΟΣ ΗΘΟΣ ΟΣΙΟΥ
ΚΑΙ Ο ΑΗ ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΓΑΠΗ ΠΡΩΤΟΘΡΟΝΗ
ΞΕΡΩ ΓΙΑ ΣΑΛΟΣ ΓΡΑΦΙΑΣ ΦΑΝΤΑΖΩ
ΜΙΑ ΕΤΙΚΕΤΤΑ ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΑΚΤΟΠΟΙΗΘΗΚΑΝ

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΡΩΣΣΟΣ

Άγιος Ιωάννης ο Ρώσσος

ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΒΕΡΝΕΖΟΥ

ΣΥΝΤΟΜΟΣ ΒΙΟΣ
ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΡΩΣΣΟΥ

Πατρίδα του η Ν. ΡΩΣΣΙΑ (Ουκρανία)

Σαν πιθανότερη χρονολογία της γέννησής του είναι το έτος 1690. Και τούτο γιατί στους πολέμους που άρχισαν το 1711 και τελείωσαν το 1718 είναι στρατιώτης του Τσαρικού Στρατού του Μεγάλου Πέτρου της Ρωσσίας. Τα Τουρκικά στρα­τεύματα ήσαν ακατάβλητα, βάδιζαν από νίκη σε νίκη, είχαν σπείρει τον τρόμο σ' όλα τα έθνη. Στρατιώτης ο Όσιος Ιωάννης μάχεται για να υπερασπισθεί την πατρίδα του, τη Ρωσσία. Γαλου­χημένος με τα νάματα της Ορθοδοξίας από τους Χριστιανούς γονείς του, τον συγκλονίζει η φρίκη του πολέμου, τα χιλιάδες παλληκάρια, γυναικόπαιδα, γέροι που κείτονται νεκροί στο πέρασμα της λαίλαπας, της πολεμικής μανίας των εχθρών.

Στις μάχες για την ανακατάληψη του Αζώφ με χιλιάδες άλλους συμπατριώτες του, αιχμαλωτίζε­ται και οδηγείται στην Κωνσταντινούπολη. Απ' εκεί στο Προκόπιο, κοντά στην Καισάρεια της Καππαδοκίας της Μ. Ασίας, στην κατοχή ενός Αγά που διατηρούσε στρατόπεδο των Γενιτσάρων.

Βασανίζεται να αρνηθεί το Χριστό

Καταδικασμένος ψυχολογικά στην περιφρόνη­ση και το μίσος των Τούρκων, είναι ο «κιαφίρ», ο «άπιστος» που του αξίζουν σκληρά βασανιστήρια. Και τον χτυπούν με χοντρά ξύλα ραβδιά, τον κλω­τσούν, τον φτύνουν, του καίνε τα μαλλιά και το δέρμα της κεφαλής του με πύρινο τάσι. Τον πετούν στις κοπριές του σταύλου και τον υποχρεώνουν να ζει με τα ζώα.

Απαντά στα βασανιστήρια

Υπομένει όλα τα βασανιστήρια με καρτερία και αξιοθαύμαστη γενναιότητα. Λάμπει ο αδαμάντινος χριστιανικός του χαρακτήρας. Σαν τον ήλιο λάμπει ο υπέροχος εσωτερικός του κόσμος που ολόκληρος από τα παιδικά του χρόνια είναι δοσμένος στο Χριστό. Στους ξυλοδαρμούς, στις βρισιές και στις κλωτσιές των Τούρκων, απαντά με τα λόγια του Παύλου: «ποιος μπορεί να με χωρίσει από την αγάπη του Χριστού μου; Θλίψις ή στενο­χώρια ή διωγμός ή γυμνότης ή αιχμαλωσία;». Έχω πεποίθηση, πίστη και αγάπη στον Κύριό μου Ιησού Χριστό τον Μονογενή Υιό του Θεού μου και τίποτε απ' όλα τα δεινά, δεν θα με χωρίσει από την αγάπη Του.

Σαν αιχμάλωτος υπακούω στις προσταγές σου, στις δουλικές εργασίες. σ Χριστό δεν σε έχω αφέντη, «πειθαρχείν δει Θεώ μάλλον ή άνθρώποις». Ενθυμούμαι το αγκάθινο στεφάνι, τους εμπτυσμούς, τους κολαφισμούς, τα ραπίσματα και αυτόν τον σταυρικό θάνατο και είμαι πρόθυμος να υποστώ και εγώ τα μεγαλύτερα και δεινότερα βάσανα και αυτόν τον θάνατον, τον Ιησού μου όμως δεν τον αρνούμαι.

Δέχεται ο Όσιος Ιωάννης τους σκληρούς όρους της μαρτυρικής ζωής, τα βασανιστήρια, τη διαμο­νή με τα ζώα στο σταύλο που του θύμιζε, όπως έλεγε, το σταύλο της Βηθλεέμ· τις ασκήσεις, νηστείες, αγρυπνίες, προσευχές σε τέτοιο βαθμό, που δαμάσθηκε η θηριωδία των Τούρκων και έκπληκτοι τον ονομάζουν «βελή», άγιο.

Σε συνεστίαση Τούρκων αξιωματούχων θαυμα­τουργικά έστειλε με Άγγελο Κυρίου φαγητό σε χάλκινο πιάτο από το Προκόπιο της Μ. Ασίας στην Μέκκα της Αραβίας και ο Τούρκος Αγάς το έφαγε εκεί ζεστό. επιστρέφοντας έδειξε το πιάτο με το οικόσημο στους αξιωματούχους τρεις μήνες μετά. Το θαύμα αυτό που έγινε από τον Όσιο κατά παραχώρηση του Κυρίου, σταμάτησε το μίσος και την αδιάλλακτη μανία των βασανιστών του. Η πνευματική και ηθική ακτινοβολία του εδάμασε την θηριωδία των Τούρκων.

Το τέλος

1730 Μαΐου 27. Ένα στήριγμα είχε σε όλους τους αγώνες του και μία παρηγοριά στην τραχειά ζωή των βασανιστηρίων. Κατέφευγε σε προσευχές, γονυκλισίες, αγρυπνίες και κοινωνούσε κρυφά από τους Τούρκους, τα Άχραντα Μυστήρια. Η Θεία Κοινωνία κάθε Σάββατο ήταν η μεγάλη του ξεκού­ραση και ανάπαυση. Τελευταία ημέρα, 27 Μαΐου του 1730, ειδοποίησε τον ιερέα και εκείνος του πήγε τη Θεία Κοινωνία μέσα σε ένα μήλο που το είχε κουφώσει. Κοινώνησε εκεί στο σταύλο για τελευταία φορά. Η πρόσκαιρη αιχμαλωσία του, η δεινή κακοπάθεια πήραν τέλος· ο θαυμαστός Όσιος Ιωάννης πέρασε στην αιώνια αγαλλίαση και μακαριότητα, μόλις πήρε τα Άχραντα Μυστήρια.

Ο ενταφιασμός

Οι ιερείς και πρόκριτοι Χριστιανοί του Προκο­πίου, με άδεια του Τούρκου πήραν το σώμα. Με συγκίνηση και δάκρυα μέσα σε βαθειά κατάνυξη και ευλάβεια ο μέχρι χθες δούλος και σκλεται από Χριστιανούς - Τούρκους - Αρμενίους σαν αφέντης και δεσπότης. Σήκωσαν στον ώμο τους το πολύαθλο εκείνο σώμα, με θυμιατά και λαμπάδες, με ευλάβεια και προσοχή, το οδηγούν σε έναν τάφο στο Χριστιανικό κοιμητήριο, το ενα­ποθέτουν στη μάνα γη.

Θείο όραμα

Ο γέροντας ιερέας που κάθε Σάββατο άκουγε τον πόνο και τα βασανιστήριά του και του έδινε, τον κοινωνούσε τα Άχραντα Μυστήρια, είδε στον ύπνο του τον Όσιο Ιωάννη τον Νοέμβριο του 1733. Του είπε ο Όσιος πως το σώμα του έχει μεί­νει με τη χάρη του Θεού μέσα στον τάφο ακέραιο, ολόκληρο, αδιάφθορο, όπως το έβαλαν στον τάφο πριν 3 1/2 χρόνια. Να το βγάλουν και θα είναι μαζί τους ως ευλογία Θεού στους αιώνες. Μετά τους δισταγμούς του ιερέα, κατά θεία παραχώρηση, ένα ουράνιο φως φωτίζει τον τάφο του Οσίου σαν πύρινος στύλος. Οι Χριστιανοί άνοιξαν τον τάφο και ω του θαύματος! Το σώμα του Οσίου βρέ­θηκε ακέραιο, αδιάφθορο και μυρωμένο με αυτή τη θεία ευωδία που συνεχίζει να έχει μέχρι σήμερα. Με πνευματική ευφροσύνη και ευλάβεια σήκωσαν, πήραν στην αγκαλιά τους αυτό το θείο δώρο, το ιερό λείψανο και το μετέφεραν στο Ναό που αγρυπνούσε ο Όσιος! Από την ημέρα εκείνη, 273 τώρα χρόνια, μπήκε το ιερό σώμα στη λειτουργική ζωή της Εκκλησίας του Χριστού.

Ο Οσμάν Πασάς καίει το Ιερό Λείψανο

Σε μία εσωτερική διαμάχη και σύρραξη μεταξύ Σουλτάνου και Ιμπραήμ της Αιγύπτου ο απεσταλμένος Πασάς του Σουλτάνου, Οσμάν, καίει το Ιερό Λείψανο για να εκδικηθεί τους Χριστιανούς. Το ιερό σώμα οι Τούρκοι το είδαν να παίρνει κίνηση στη φωτιά. Έντρομοι εγκαταλείπουν το ανίε­ρο έργο τους και φεύγουν. Την άλλη ήμερα μετά την αποχώρηση των Τούρκων οι Χριστιανοί ανασηκώ­νουν τις στάχτες και τα κάρβουνα και βρήκαν σκε­πασμένο ολόκληρο το ιερό σώμα. Δεν είχε πάθει τίποτε, ευλύγιστο και μυρωμένο, του έμεινε μόνο το μαύρισμα από τους καπνούς και το πύρωμα.

Τον τιμά όλη η Κεντρική Μ. Ασία (Καππαδοκία)

Όπως είδαμε ο Όσιος έζησε με εγκράτεια, αγνότητα, νηστείες, προσευχές, αρετές ξεχασμέ­νες για μας, δόξασε τον Θεό ανάμεσα σε αλλοδόξους και αλλοπίστους και ο Θεός του απάντησε δοξάζοντάς τον στον Ουρανό και στη γη. Μπρο­στά στην Λάρνακα που είναι το Άγιό του σώμα, παράλυτοι περπατούν, τυφλοί βλέπουν, δαιμόνια φεύγουν, άλλες ανίατες αρρώστιες θεραπεύονται.

Όχι μόνο Ορθόδοξοι, αλλά και Αρμένιοι, Δια­μαρτυρόμενοι και Τούρκοι αιχμαλωτίζονται από τα θαύματά του. Στην από­γνωση και τη δυστυχία τους, καταφεύγουν στον Όσιο. Η γλώσσα του Οσίου σιωπά αλλά δια­λαλούν τα θαύματά του. Κοιμάται το Ιερό Λείψανο, αλλά κηρύττουν την παρουσία του τα θαυμα­στά γεγονότα. Γίνεται εκεί μεγάλο προσκύνημα που δεσπόζει στην κεντρική Καππαδοκία.

1922 Καταστροφή της Μ. Ασίας

Η συμπαιγνία των Μεγάλων δυνάμεων, τα τρο­μερά λάθη των Ελλήνων όπλισαν τους Σελτζούκους Τούρκους του Κεμάλ Ατατούρκ και ξεκληρίσθηκε ο Ελληνισμός της Μ. Ασίας. Παθιασμένοι οι Έλληνες σε Βασιλικούς και αντιβασιλικούς - Βενιζελικούς και αντιβενιζελικούς καίνε ο ένας το σπίτι του άλλου. Το Μέτωπο καταρρέει. Οι πολιτι­κοί της Αθήνας βγάζουν λόγους στα μπαλκόνια αντιμαχόμενοι για το ποιος είναι άξιος να κυβερ­νήσει! Ο Κεμάλ σφάζει σαν τα αρνιά τα παλληκάρια μας που τα έχει εγκλωβίσει στον Σαγγάριο ποταμό! Ένα εκατομμύριο πεντακόσιες χιλιάδες νεκροί και αγνοούμενοι από τη συμφορά....

Μεταφορά του Ιερού Λειψάνου

Μέσα στη λαίλαπα της καταστροφής οι πρό­σφυγες που έχασαν τα πάντα, δύο χρόνια μετά την καταστροφή στην επίσημη ανταλλαγή των πληθυ­σμών Ελλάδος-Τουρκίας, πήραν το Ιερό Λείψανο, άλλα κειμήλια της Εκκλησίας και λιγοστά προ­σωπικά τους είδη και ξεκίνησαν για το δρόμο της ξενιτειάς. Από την Καισάρεια στη Μερσίνα. Από το λιμάνι της Μερσίνας με το πλοίο «Βασίλειος Δεστούνης» που ναυλώθηκε με έξοδα της οικοιας Παπαδοπούλου, απόγονοι του οποίου μένουν στην Ελευσίνα, μεταφέρεται στην Χαλκίδα. Παραμένει εκεί ένα χρόνο και το 1925 έφθασε στο σημερινό Νέο Προκόπιο.

Δημιουργία νέου Προσκυνήματος

Το 1930 θεμελιώθηκε ο Ναός που φιλοξενεί σήμερα το Ιερό Λείψανο. Στεγάσθηκε το 1951. Το 1962 από απλός προσκυνηματικός Ναός που ήταν, με σύμφωνη γνώμη της Εκκλησίας και της Πολι­τείας, υπογράφηκε νόμος βάσει του οποίου λει­τουργεί σαν «Ευαγές Ίδρυμα», με σκοπούς που καθορίζονται στη διάταξη λειτουργίας και διαχεί­ρισης αυτού. Ιδρύθηκαν δύο μεγάλοι ξενώνες. Ο ένας για δωρεάν φιλοξενία και ο άλλος με αντίτι­μο μικρό υπέρ των σκοπών του Ιδρύματος. Άρχισε η συντήρηση και λειτουργία 5 μεγάλων Ιδρυμάτων. Δύο Ορφανοτροφείων, ενός στη Χαλκίδα και ενός στη Νέα Αρτάκη, ενός Γηροκομείου στη Χαλ­κίδα, Οικοτροφείου σπουδαστών, παιδικών κατασκηνώσεων για 1.000 περίπου παιδιά κάθε θερινή περίοδο κ.ά. Το πενταμελές Διοικητικό Συμβούλιο, τα Συμβούλια όλων των Ιδρυμάτων με την προε­δρία σήμερα και την ευθύνη του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Χαλκίδος, Ιστιαίας και Βορείων Σποράδων κ. Χρυσοστόμου και με την συνδρομή όλων των πιστών φέρουν εις πέρας το μεγάλο αυτό πνευματικό και φιλανθρωπικό έργο.

Νέα πνευματική κολυμβήθρα

Ο Όσιος Ιωάννης είναι υπέροχο παράδειγμα για την «εν Θεώ» ζωή των ανθρώπων γιατί αποκαλύπτει με τα θαύματά του τη θεία δύναμη και μας καθοδηγεί να γνωρίσουμε ψυχικώς μια όντως άγια ζωή, ευεργετική για τον άνθρωπο. Δεν είμαστε μόνο γι' αυτή τη ζωή, αλλά ανήκουμε μάλλον στην μέλλουσα, την αιώνια, την ουράνια. Η ψυχή μας είναι αθάνατη, αιώνια.
Ο Όσιος Ιωάννης μεταλαμπαδεύει με τα θαύ­ματά του, στις ψυχές των πιστών, Ουράνιο φως, θεία δύναμη σε ζήλο και ενθουσιασμό, θεία δύνα­μη σε αυταπάρνηση και αυτοθυσία, δύναμη της ατομικής και κοινωνικής ηθικότητας και αυτοελέγ­χου, δύναμη η οποία υπερνικά τα δεσμά της ύλης και μεταθέτει τα βουνά των εμποδίων και δημιουρ­γεί τις μεγάλες νίκες στη ζωή, στους χαρακτήρετων ανθρώπων μεταλλαγές και αναγεννήσεις. Με τα θαύματά του ο Όσιος, με την νυχτοήμερη προ­σπάθειά του όπως αποκαλύπτει, ζει και κινείται και βοηθάει τον άνθρωπο να αποκτήσει την εσω­τερική ελευθερία, την ψυχική, που με την ακτινο­βολία της ζωογονεί άτομα και λαούς. Εκατοντά­δες χιλιάδες άνθρωποι κάθε χρόνο με δέος, με κατάνυξη, σιωπηλοί, περνούν μπροστά από το Ιερό του Λείψανο, το μέγα αυτό κειμήλιο της Ορθοδοξίας. Σε όλους δίνει την ζωογόνο αύρα της χάρης που έλαβε από τον δωρεοδότη Παντοδύνα­μο Θεό.

«Η Θεία Λάρναξ των Λειψάνων σου, Ιωάννη πάτερ Όσιε, Ιάματα πηγάζει τοις πιστοίς...»

Απολυτίκιον Οσίου Ιωάννου

Εκ γης ο καλέσας σε, προς ουρανίους Μονάς, τηρεί και μετά θάνατον αδιαλώβητον, το σκήνος σου Όσιε. Συ γαρ εν τη Ασία, ως αιχμάλωτος ήχθης, ένθα και ωκειώθης, τω Χριστώ, Ιωάννη. Αυτόν ουν ικέτευε, σωθήναι τας ψυχάς ημών.

Ήχος δ', προς το «Τη Θεοτόκω εκτενώς».

Τω Ιωάννη οι πιστοί νυν προσδράμωμεν, οι εν δεινοίς και συμφοραίς, και προσπέσωμεν, εν ευσέβεια κράζοντες, εκ βάθους ψυχής· Όσιε, βοήθησον, εφ' ημίν σοις ικέταις, πρόφθασον και λύτρωσαι της παρούσης ανάγκης· μη παραβλέψης δέησιν οικτράν των προσφευ­γόντων τη σκέπη σου, Άγιε.

Μεγαλυνάρια Οσίου Ιωάννου

Τους συναθροισθέντας τω σω ναώ, αοράτων πάντας, ορατών τε επιβουλής, ημάς τυραννούντων. δεόμεθα ρυσθήναι, υπό την σην αιγίδα θερμώς προσ­φεύγοντας.

Τα πεπυρωμένα βέλη εχθρού, βροτοκτόνου, πάτερ, απομάκρυνον αφ' ημών, ταις προς την Τριάδα, θερμαίς σου ικεσίαις, όπως ρυσθέντες, τούτων, σε μεγαλύνωμεν.

Τον αστέρα πάντες τον φαεινόν, τον εκ Προκοπίου, απαστράψαντα νοητώς, οσίων το κλέος, και Καππαδόκων δόξαν, τον θείον Ιωάννην ύμνοις τιμήσωμεν.

Αίτησαι ειρήνην παρά Θεού, πνευμάτων γαλήνην, μέχρι τέλους υπομονήν. ψυχών σωτηρίαν, ημίν τοις σοις ικέταις, τοις ευφημούσι πόθω τα σα θαυμάσια.

Πάσαι των Αγγέλων αι στρατιαί, Πρόδρομε Κυρίου, Αποστόλων η δωδεκάς, οι Άγιοι Πάντες, μετά της Θεοτόκου, ποιήσατε πρεσβείαν, εις το σωθήναι ημάς.

Ήχος β'. 'Ότε εκ του ξύλου σε νεκρόν.

Δεύτε προσκυνήσωμεν, πιστοί, και μετ' ευλαβείας και πόθου κατασπαζόμενοι, λείψανον περίσεπτον και πανυπέρτιμον, Ιωάννου θεόφρονος, αγνίσωμεν χείλη, όμματα και μέτωπα, και ικετεύσωμεν, όπως και ημάς αξιώση, τέλους σωτηρίου και θείου, ταις αυτού προς Κύριον δεήσεσιν.

ΣΥΝΤΟΜΟΣ ΒΙΟΣ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΡΩΣΣΟΥ
ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΒΕΡΝΕΖΟΥ
Ευλαβική προσφορά των εκδόσεων «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ»
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ