Τρίτη 26 Ιουλίου 2016

ΓΕΥΣΕΙΣ ΤΗΣ ΛΕΜΕΣΟΥ ΤΟΥ ΟΓΔΟΝΤΑ

Ο φίλος μου ο Δημήτρης μου υπενθύμισε το θρυλικο
Ελ Σοπρέρο.Από τα φώτα της Νααφι προς δυτικα η Λεωφόρος έκρυβε καλές και ομορφες αλλά και λίαν επικινδυνες μικροπαγίδες.Το Ελ Σοπρερο γνωρισε δόξες περισσες και ανταγωνίστηκε επιτυχως στέκια όπως το καφε Καμπάνα το Γουίμπυ το καφε Χελαντε κοντα στο Αλάσια που έκλεισε σχετικά γρήγορα
Οι γεύσεις στο Ελ Σοπρερο ήτο αναβαθμισμένες σε σχεση με αλλα κοντινά στέκια
Έχούν να λένε έμπειροι καο κοσμογύριστο της εποχης
πως παρα τα φώτα ...του Αριέλ ο μάστρε Γιώρκος ή Τζιορτζις χαμπουρκερ είχε τα σπιτικά μπιφτέκια του όπλο που ήττο αήττητο εις την νυχτερινή Λέμεσο.Με πατάτες της ώρας στο τηγάνι και όχι τις σημερινες αγνώστου ταυτότητάς.Οι γευστικές περιπλανήσεις της μειζωνος περιοχης του Αριέλ συνεπληρούντο από τηνΠίτσα Τζακς ή την Πεπερονι τις οποίες απέφευγαν οι πυροβολητες της Ασγάτας λόγω της συνεχούς παρουσίας του διοικητού εκει.Ήτο βεβαίως και τα Σουβλάκια Αριέλ πασιγνωστά εις άπασαν την πόλην.Πέριξ τωνιδρυμάτωναυτών και το γνωστόν εις τους Αελίστες Λουκας Παπ ή Μπαρ με τις γνωστες σαίττες και την ενδελεχη ενημέρωση δια τα ποδοσφαιρικά της πόλης.
Για τα ανατολικότερα εις άλλην ουτιδανην συγγραφην
Δια τις δισκοθήκες αδυνατω να συγγράψω διότι δεν ενδιέτριψα εις αυτόν το χορευτικόν αγώνισμαν.Έραστης των ελληνικων τζουποξ και των δίσκών βιννυλίου μουσικως καταταχθεξς εις τις διμοιρίες Καζαντζίδη και των λοιπών άχρι του Διονυσίου Σαββοπουλου και του δικου μας Χριστάκη Μάρκου κατόπιν καιρου έλαβα την απόφασην να ερευνήσω και την αλλόγλωσσην μουσικήν των εγγλέζικων τζκγποξ.
Παρέλειψα την πίτσα Κανατιάνα την πολλοφουμισμένην καθώς και τον Πικάντικον Πόπην τον Βαρωσιώτην.Δια την ελληνικήν κουζίναν και τις γεύσεις της νεότητός μας θα αγωνιστώ εις την συνταξην του αναλόγου ύμνου όταν έλθει ο κατάλληλός καιρός

ΓΝΩΜΙΚΑ ΤΟΥ ΓΕΡΟ ΓΙΑΝΝΗ ΤΟΥ ΔΡΟΥΣΙΩΤΗ

Γνωμικά του γέρο Γιαννή Δρουσιώτη του Παλιαμπελίτη παλαιου μου γειτόνου αποφοίτου τρίτης Δημοτικού και του πασίγνωστου Πανεπιστημίου της Φτώσιας
Μα εν με τούτους γιε μου που εννά κάμουμεν πουμουσιαρλικκιν τζιαι δημοκρατίαν.Εγιώ εθώρουν το βούρτουλαν των παιθκιών του Ερτογάν τζιαι εποθάμμασα ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΕΥΗΜΕΡΙΑ ΤΖΙΑΙ ΠΡΟΟΔΟΝ.Μασσιάλλα αδρωπκιαν πόχουσιν τα κοπέλλια του .Ζαβαλλε μου....Εκοστερκάσαμεν καλούς γειτόνους σατε πολιτισμόν .Αχ Θεούλλη μου να μεν μας ρέξουν στα σιέρκα τους

ΓΕΥΣΕΙΣ ΠΕΡΙΞ ΤΟΥ ΑΘΗΝΑΙΔΕΙΟΥ

Όταν έβγαινες από το Αθηναίδειο από την πλευρά του δρόμου σε περίμενε ένα καφενειο σαντουιτσιδικο.Το διευθυνε μια κυρία.Εδω μαζευονταν πολλοι παρανομούντες αλλά και αναμένοντες.Τα σάντουιτς ήταν ολίγον καλύτερα από της καντίνας.Ολίγον πιο πάνω ήταν και είναι η πίτσα Ναπολι.Κατά γευστικε ς μαρτυρίες ασφαλεις από εμπειρο γευσιγνώστη οι πίτσες της ήτο θεσπέσιες και με προσεγμένα τότε αγνα υλικά.
Στην λεωφόρο Μακαρίου υπήρχαν διάφοροι γευστικοί πειρασμοι.Δεξιά από τα φώτα της Ν...ΑΑΦΙ ήταν το στέκι του Στηβ αριστερά με φουλ μενού δυτικών γεύσεων τζουκ ποξ και από τα πρώτα βίντεο.Χαμπουρκερ με πατάτες,σάντουιτς και τα λοιπά.Απέναντι το Κινκς η δισκοθήκη του οποίου κλειστηκε σύμφωνα με διαδόσεις από την Αστυνομία
ενω το εστιατόριο στέκι αγαπητό για πολλούς λειτουργούσε μέχρι τα χρόνια του ενενήντα .Γεύσεις δεκάδες σέρβιρε στο γνωστό ευρωπαικό μοδάτο σενάριο.Μακαρονάδες και τα συναφή...
Προς τη μεριά της οδου Αριστοτέλη Βαλαωρίτη οδηγούμαστε στην ιστορική Ψησταριά Δρουσιώτη ιδιοκτησια οικογενειας που τα παιδιά της φοιτούσαν στο Αθηναίδειο.Νομίζω ένα απο τα κορίτσια ήταν προεδρος μας.Ξεχνώ το όνομα.Η ψησταρια ήταν ένας παράδεισος κυπριακών και αθηναικών γεύσεων μικρα οπτική έκδοσις του Τσελεμεντέ.Ενώ εις την βιτρίνα των μικρολιχουδιών εδράζετο το μικρό περιβολάκι γεύσεων προσιτων δια το μαθητικό βαλάντιο.Κούπες,δάκτυλα πισιες,πουρέκια αλμυρα και γλυκά,άγνωστες αρμενικες λιχουδιες νομίζω.
Πολλοί είχαν να λένε και για ένα φούρνο μαγικό με το όνομα σίγμα κοντα στην κάτω στάση της Λεόντιου
πολύ κοντα στο διάσημο καταστημα μοντελισμου και τα κεντρικά της Σίλβερ που δωριζε φλίππερ,ποδοσφαιράκια,πιλιάρτα τζουκ ποξ σε όλη τη Λεμεσο.Ο φούρνος αυτος ετοίμαζε τις καλύτερες τασιηνόπιττες τυρόπιττες και ελιοπιττες της ΛεμεσουΕίχε λιανικο πωλητή τον Κο Χαμπή χρυσο άνθρωπο που έφθανε από το Νοσοκομειο μέχρι την περιοχη Χαράκη
Το ταξίδι στις γεύσεις τις γυμνασιακες θα συνεχισει μόνον αν το κοινόν τις εγκρίνει ή τουλαχιστον τις αντέχει.Ξέχασα να γράψω για τις ΙΟΝ αμυγδάλου και για την εκπληξη που προξενησε η μικροεισβολή της ΙΟΝ νουασετα .Χαιρετώ και ελπίζω να μην δημιουργησω προβλημα αυξησης στην θερμιδική κατανάλωση και την υπερβαση τυχον υγιεινής διατροφης

Ο ΠΟΛΥΒΟΛΗΤΗΣ

Βράδυ είκοσι προς εικοσι μια Ιουλίου.Μια πολύ δύσκολη νύχτα για όσους πολεμούσαν στην πρώτη γραμμή αμύνης.Στη Λέμεσο ήταν γενική η συσκότιση.Είχαμε πάει σε μια θεία στη Μέσα Γειτονια κοντα με τη μητέρα και τα αδέρφια μου.Ο πατέρας ήταν στην Πολιτική Άμυνα.Τον πλήγωνε η απειρία η ανοργανωσια.
Από τότε σκεφτομαι εκείνες τις νύκτες και τις αιματηρές ημέρες.Αυτους που πολέμησαν
προδομένοι,πονεμένοι ,αβοήθητοι.
Αυτοί δεν μιλούν πολύ για το δικό τους μερτικό.Ομιλούν για τους σε...ιράες τους για αυτόν που υποχωρούσε τελευταίος με το βαρύ πυροβόλο από τον Πενταδάκτυλο.Όταν μου τον περιέγραψε ο Νότης ο μαχητης των βουνών έσχατος κι αυτός των υποχωρήσεων ελπίζοντας να θυσιαστει παρά να δει την πατρίδα σκλάβα.
Πήγα και βρήκα τον πολυβολητη τον Παπακωνσταντίνου στην Αγία Άννα.Στην αρχή
δεν μιλούσεΉταν το 1991 ο πόνος νωπός.Ύστερα ανέφερα ονόματα.Χάρηκε για τον Νότη .Είπε για τον ηρωισμό των άλλων.Ομολόγησε πως το φορτωθηκε από τον τουρκομαχαλά στη Σκάλα .Έκρινε πως θα ήταν πολύτιμο για τις δύσκολες άνισες μάχες που τους περιμεναν.Τόνισε για την ανδρεία του λοχαγού τους.Δεν ήθελε τίτλους ηρωισμου.Οδηγος βυτιοφορου επικινδύνων καυσίμων.Τρεις φορές εσωσε δεκάδες καταδρομείς.Ο Νότης έλεγε πως κατά τα τέλη Αυγούστου όταν έλαβαν τελικες θέσεις
ο επικέφαλης είπε στον πολυβολητή.Σου φωναζα όταν το φορτωνες στη Λάρνακα.Μας έσωσες όλους τόσες φορές.
Ήταν γιος ενος Ιερεα πρωτινου αρχαιου κατα τα λεγόμενα του πατρος Συμεων του Αγιογράφου

ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ,Μ ΠΛΕΚ ΚΑΙ ΦΙΛΑΘΛΟΣ

Στο Αθηναίδειο υπήρχε και μια πλούσια δανειστική βιβλιοθήκη από την οποία μπόρεσα να διαβάσω αρκετες συλλογές διήγημάτων.Εκεί ανακαλύψαμε και το ποιητικό βιβλίο ΣΥΛΛΟΓΗ του Γιάννη Κ Παπαδόπουλου.Έτσι ξεκίνησε μια πρώτη γνωριμία με τον ποιητικό του λόγο και τα βραβευμένα του διηγήματα.Μια γνωριμία που οδήγησε στην έκδοση δύο βιβλίων του άγνωστων και στη διάσωση του αρχείου του.
Μια γνωριμία που μου δωρισε μια ακριβή φιλία και την μύηση μου σε ένα ήθος φωτεινό ενός φιλόλογου ,επαναστάτη,αντάρτη πόλεων
κοσμοπολίτη και χριστιανού ταπεινού και σοφού ...
Είναι αλήθεια πως τότε μετά την εισβολή όλοι
διάβαζαν.Παιδια και έφηβοι.Από τον δημοφιλή ΜΠΛΕΚ,τον Ζαγκόρ τον ΟΜΠΡΑΞ μέχρι Μικυ Μάους Τιραμόλα και άλλα πολλά κόμικς.
Υπήρχαν ποικίλες διμοιρίες διαβάσματος.Πρώτη και καλύτερη η Αθλητική Μεραρχία ολόκληρη.Οι ποδοσφαιρικες συζητήσεις και οι αθλητικές ενημερώσεις
στην αυλή στις τάξεις του Στ Γυμνασίου ξταν όντως επικές.Οι διαλογικές μάχες εκ του συσταδειν εδιδοντο εις τα περιξ στενά όπου δια να επιβιώσεις επρεπε να κατέχεις εις βάθος το Παγκύπριον και Πανελλήνιον Πρωτάθλημα.Τούτο απαιτούσε μελέτην σοβαραν του αθλητικού τύπου Φιλαθλος και τις λοιπές και να είχες σοβαράν πρόσβασην εις μιαν των Αθηναικων ΜΠΑΛΑ,ΑΘΛΗΤΙΚΟ ΦΩΣ.ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΗΧΩ...
Δια να ληφθεις δε σοβαρά υπόψην ήτο επάναγκές να έχεις τεκμηριωμένην φιλαθλον ιδιότητα μίας ομάδος εν Κύπρω,μίας ομάδος εν Ελλάδι και μίαν εις το Αγγλικόν Πρωτάθλημα..
Επιπροσθετο εμπειρικό προσον η μετοχή σου σε όμαδες ποδοσφαίρου χωράφας από τεσσάρων ετων,η σοβαρά συμμετοχή σου ανευ απούσιών εις την ομάδαν μάππας της τάξης σου. και η εις βάθος στήριξη μίας συνοικίακής ή αγροτικής ομάδος ενταγμένης επισήμως σε μίαν από τις τρεις Αγροτικκές Ομοσπονδίες της Επαρχίας ΠΑΑΟΚ,ΕΠΟΠΛ ή ΑΟΚΝΕΛ.
Κορυφαίοι αναλυτές του σχολείου ο Νίκος Ανδρέου .Είχε το ρεπορταζ της Ομόνοιας.Ο Γιώργος Παττίχης.Μετρ του ρεπορταζ του ΑΠΟΕΛ.Ο Σάββας Παπαθωμας γνώστης αδιαφιλονικητος όλων των γεγονότών της προσφυγικής αθλητομάνας ΑΝΟΡΘΩΣΗΣ.Ο Γιώργος Παρασκευάς και η ελαχιστοτης μου
εμβαθύναμε μετα πάθους στην πορεία του ΑΠΟΛΛΩΝΑ.ΟΓιώργος και τα Υψωνιάτικα γνωριζαν εις βαθος τα της αγροτικης ΠΑΑΟΚ.
Ακρωτήρι και Υψωνας Διγενης έγραφαν ιστορία τότε στα αγροτικά γήπεδα και τα ολοήμερα επτα καθ ομάδαν τα αξεχαστα σεβεν α σαίτ.
Είναι αξιοσημείωτο πως εκτός από τη μελέτη των μαθημάτων τα όποια φροντιστηρια τις
δουλειες του ποδαριού ήτις τακτικές της βιοπάλης μελετούσαν όλοι για τα ενδιαφέροντά τους.Άνθιζε και ο δανεισμός.Βιβλία για μοτόρες για το στιβο,επιστημονικά περιοδικα ,εκκλησιαστικά περιοδικά ΦΛΑΣ ΑΦΙΣΟΡΑΜΑ.Εγγλέζικα της μάππαςΒιπερ Νόρα για τα κορίτσια.Κομμάτικά έντυπα και άλλα πολλα
Ο ΜΙΚΡΟΣ ΗΡΩΣ είχε μεγάλη παρουσία στον Αη Γιάννη .Επίσης τα καουμπόικα ΜΙΚΡΟΣ ΣΕΡΙΦΗΣ και ΜΙΚΡΟΣ ΑΡΧΗΓΟΣ
Πολλοι και πολλές στο σχολειο μας διάβαζαν λογοτεχνία.Αρκετοι διαβαζαν και πολιτική λόγω των δύσκολων καιρων.
Η μεγάλη όμως συζήτηση που δεν ξεχνω ήταν αν κυκλοφόρησε τελικά το πολυσυζητημένο ΜΠΛΕΚ με τον τραγικό υπότιτλο Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΜΠΛΕΚ...
ΥΓ.Ιστορικες ήτο βεβαίως και οι διχαστικές συζητήσεις περι του καλυτέρου Κυπρίου ποδοσφαιριστού.Καιάφας ή Κανάρης.Κουρέας ή Κρυστάλλης
Κολοκάσης,Μιαμηλιώτης ή Ππαντζιάρας.Μάρκού Στεφανής Φοίβος ή Φάνος .Είναι γεγονός ότι συγχήζα πολλους φίλους όταν έριχνα στη συζήτηση τον Τάσο της ΑΕΚ ίδιαίτερα μετά τους απόκλεισμούς της Ντερπυ Κάούντυ και της Κ.Π.Ρεηντζερς.
Το ποδήλατο απόψε παρασυρθήκε σε ταξίδια σελίδων πολύχρωμων και ασπρόμαυρων
ΑΤΕ ΤΕΛΕΙΩΝΕ ΜΕ ΤΗΝ ΜΠΑΛΛΑ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΤΙΣ ΜΕΤΑΓΡΑΦΕΣ ΤΟΥ ΠΑΟ ΚΑΙ ΠΩΣ ΠΑΕΙ Ο ΔΕΛΗΚΑΡΗΣ ΚΑΙ Ο ΔΟΜΑΖΟΣ

ΣΤΟ ΚΑΤΩ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΠΛΑΚΑΣ

Στο κάτω μέρος της πλάκας για τους αντάρτες του τομέα Φασούλας Παραμύθας το όνομα ΝΕΟΦΥΤΟΣ
ΠΕΓΕΙΩΤΗΣ.Αργά ψες το βράδυ πέρασα να το ειδώ.Εκ παραδρομής δεν είχαμε ειδοποιηθεί στα εγκαίνια και την παρουσίαση.Καλύτερα. Στάθηκα διάβασα τα ονόματα.Οι ήρωες.Ύστερα οι φίλοι του οι αδικοσκοτωμένοι.Ο Νεοκλής και ο Ευριπίδης.Τους πένθούσε δια βίου.Πήρα το δρόμο γιια την επιστροφή.Δρόσος εν νυκτί.Ωσάν να με χαιρετούσε.Να κρατήσουμε γιε μου.Όπως τότε στις παμπολλες αδικίες που δεχτήκαμε ως οικογένεια.Στις αδικες συκοφαντίες.Στις δοκιμασίες.
Κι αντέξαμε.Ο πατέρας από το 1959.Η μητέρα από μικρή.Μαζί πορευτήκαν με αγάπη ζηλευτή.
.
Ο Νεοκλής Παναγιώτου, σαν μέλος της ΕΟΚΑ 55-59 που έδρασε ενάντια στην αποικιοκρατική Αγγλική αυτοκρατορία που κατείχε την Κύπρο, αγωνίστηκε για την Απελευθέρωσ... Limassol
ix-andromeda.com

ΜΙΑ ΠΑΛΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ

Η πολυαγαπημένη μου μητέρα Ελένη ,ο θείος Δώρος, η θεία Καίτη και ξάδερφος Ανδρέας Δρουσιώτης πολύτιμος φίλος για όλη την μεγάλη μας οικογένεια
στην Κύπρο και το εξωτερικό.Χαρισματικός φωτογράφος.Από μικρός ακουγά όλους να λένε ο παππους ο Αργυρός με αγάπη και ο κύριος Γιαννάκης με περηφάνια.Η θεία Καίτη και ο Αντρέας έγραψαν και γράφουν μια ιστορία βαθιάς φιλίας και αδελφικής αγάπης.Ετσι νοιωθουμε εμεις οι Δρουσιώτες.Είμαστε μια οικογένεια πρωτινή με την ομορφια και τις αρετές του Ακάμα και της Λαόνας

Η ΓΙΑΓΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ Η ΑΓΙΑ ΑΝΝΑ

Η γιαγια μου η Αννεζου μας συνεδεε ως οικογένειά με την Αγία Άννα. Ο πατέρας μου πολύ αγαπούσε αυτό το όνομα.Δεύτερος μου διορισμός εν καιρώ δοκιμάσιών στην Αγία Άννα Λάρνακος.Τον επόμενο χρόνο στο Σπιτάλι.Ιερος ναος Αγίας Άννας και πάλιν.Με συντροφεψε πολύ εκείνα τα χρόνια.
Ένας φίλος,δεύτερος μου πατέρας από τους σοφοτερους της Κύπρου μου έλεγε.Άραγε είναι τυχαίον;Δεν ήταν.
Ανεπροκοποι και επιλήσμόνες ξεχνούμε εύκολα.Ξημερώνει της Αγίας Άννης.Βοήθειά μας σε ετούτες τις μέρες ενός Καλοκαιριού που κομίζει κατί που δενμπορούμε ακόμη να προσδιορίσουμε.

ΟΙ ΓΕΥΣΕΙΣ ΤΩΝ ΕΤΩΝ ΤΟΥ ΕΒΔΟΜΗΝΤΑ

Οι γεύσεις των ετών του εβδομήντα
Καρπούζι στον καιρό του με σχήμα κανονικό.Παγωμένο στο ψυγείο ή στον πάγο από το παγοποιείο σπαμενη παγωμένη πλάκα με σφυρι πέτρα ή σιεπαρνι μες το μεταλλικό μπανιούι.Εκει πάγωναν και οι μπύρες.Μπουκάλες μεγάλες.
Μαζί με τη μοίρα το καρπούζι το κομμάτι το χαλλούμι της ορόφης αληθινό.
Ακολουθούσε μια βίωση γευστικου παραδείσου που συνήθως σε συνέπερνε μεαποτρλεσμα η ονειρική παττίχα να ζωγραφίζε νακκον την φανελλούαν σου.
Τα υπόλοιπα γνωστα σε... πολλές παραλλαγές.
Ύστερα λαλεί η γιαγιά σου γιατί εν σου φορώ την φανέλλα την καλήν που σούφερε που την Αυστράλιάν.Πάλε έσταξες την παττίχαν πάνω σου

ΥΓ.Σε μια γειτόνια ο καλοκαρδος μηχανικός έλεγε όλον το καλοκαιριν.Μα ολάν αν μεν στάξεί πάστην φανελλαν η παττίχα θαρκούμε εν άγευστη.Οι φανέλλες των μερακλήων εν πάντα τατσωμένες

AΜΑΞΟΥΘΚΙΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑΚΙΑ

Οταν περισευαν ρόδες από παλιες αμαξουες το συνεργειο της χωράφας εβγαινε στο ψαξιμο για ξυλινες κάσιες και ξύλα.Ο στόχος ήτο ξεκάθαρος.Η κατασκευή ενος αμαξουθκιού ή προσθήκη ενός ακόμη αυτοκινητουθκιού στον τοπικό στόό των αυτοσχέδιών κινητικών μηχανών που είχαν μεγάλη πέραση στην Λεμεσό των ετων του εβδομήντα και του
ογδόντα
Οι κασιούες της Εμορα για το φθηνό αναλόγως ΓΑΛΑ ΜΑΝΑ ήταν θησαυρός ασημικος.Τα ξυλενα κασόνια δεν ήτο ευκαιρα και δωρεαν τις πιο πολλες φορές.
...
Οι άξονες του νεου ντεκαβε προηρχοντο από εθνικοποιήσεις οικοδομικου σιδήρου ή από τα κέντρα ερευνών των ποταμων.
Η αλυσιδα κατασκευής των οχημάτων ήταν μετρίου ταχύτητος εκτος αν ανεκαλυπτετο έτοιμο σασι μεγάλης παλαιας αμαξούας εις κλήν και κινητικήν κατάσταση.
Τα αυτοκινητούθκια γνωρισαν μεγάλη χρήση και ήταν δημοφιλή στα τοπικά πεζοδρομιοράλλυ όταν πλειστοι οπλίτες και δεκάχρονοι λοχίες της γειτονιας εξεδιωχθησαν ήμάλλον δραπετευσαν κακην κακως από το λουνα παρκ Τιβολι ως ενοχη παμπεσιας και κατ εξακολούθησην δωρεαν χρήσης των αυτοκινητουθκιων που εττουμπαρίσκαν.