Οι ιστορίες της στρατιωτικής θητείας είναι γεγονός πως δεν είναι συχνά ελκυστικές στον γυναικείο πληθυσμό γιατί παρατραβούν και κλέβουν χρόνο απεριόριστο από ποικίλες συνάξεις απομονώνουν τους άρρενες και καμμιά φορά εξανθρωπίζουν και τους πιο δύσκολούς και σκληρούς ανθρώπους.Όταν ο συγκεκριμένος άνθρωπός υπήρξε σειράς σου έστώ και για δεκαπέντε μέρες.......
Κατατάγηκα με τον Σίμο τον ντράμερ στο ΚΕΝ Λεμεσού αν δεν με απατά η μνήμη μου στις 16 Ιουλίου του 1984.Επιλέγηκά μετά ...από επτά μέρες Πυροβολικό ανευ μέσου και μετεφέρθειν την επομένη στην Αθαλάσσα.Εκει λόγω σοβαρών δυσκολίων στη δευτέρη επιλογή στη Λεμέσον λόγω πλησμονής ευνιοκρατίας κόλλησαν τα πράματα και γι αυτό για είκοσι περίπου μέρες
ζήσαμε έξι νεοσύλλεκτοι με τρεις λοχίες
στον Γ ουλαμο της Β Πυροβολαρχίας .Αναμεσα τους ο μακαριστος Μαυρομουστάκης από το Γ Γυμνάσιο και ο Πάρης ο καλός φίλος άρχοντας από τον Αή Γιάννη φίλός τών πάίδικών μου φίλων αδερφων Οδυσσέως.Αναμεσα στους λοχίες μας ξεχώριζε ο Στυλιανού Στέλιος ένας ρωμαλέος της Λεμεσού κοντογειτονίτης μας που μας προσεχέ παρά την αυστηρότητά του στην εκπαίδευση.Σειρά 64 Β θα απόλυόταν μόλις τελειώνε η εκπαίδευση και φτάνναμε στο σκληροτράχηλό τότε στρατόπεδό της Ασγάτας.
Ένα απόγευμά στην Αθαλάσσα ένας ημερήσιος περιπολάρχής θα άλλαζε τη ζωή μου όυταν θα με ρωτούσε :Είσαι ο Πεγειώτης Νεόφυτός.Επέρασες στην Ακαδημίαν εφκήκαν τα αποτελέσματα.Έχουντα στην Β Πυροβολαρχία στον Α ουλαμόν.Έφύα βουρητός εμπήκα στον θάλαμον επαραμέρησα τους σειράες μου είδα την εφημερίδαν.Όντως επέρασα δάσκαλός μαζί με άλλά επτα παιδια του Αθηναιδείου.Οκτώ στους πενήντα παγκυπρίως .Τι σκολείον ήταν ...Ύστερα όταν τα είδα με την ησυχία μου την νύχτα έκαμά κρυφές χαρές Το σκολείο μου εσάρωνεν τις θέσεις Ήταν όντως ευλογημένον.Σχολείον της Παντάνασσας που να χάσει...
Κατατάγηκα με τον Σίμο τον ντράμερ στο ΚΕΝ Λεμεσού αν δεν με απατά η μνήμη μου στις 16 Ιουλίου του 1984.Επιλέγηκά μετά ...από επτά μέρες Πυροβολικό ανευ μέσου και μετεφέρθειν την επομένη στην Αθαλάσσα.Εκει λόγω σοβαρών δυσκολίων στη δευτέρη επιλογή στη Λεμέσον λόγω πλησμονής ευνιοκρατίας κόλλησαν τα πράματα και γι αυτό για είκοσι περίπου μέρες
ζήσαμε έξι νεοσύλλεκτοι με τρεις λοχίες
στον Γ ουλαμο της Β Πυροβολαρχίας .Αναμεσα τους ο μακαριστος Μαυρομουστάκης από το Γ Γυμνάσιο και ο Πάρης ο καλός φίλος άρχοντας από τον Αή Γιάννη φίλός τών πάίδικών μου φίλων αδερφων Οδυσσέως.Αναμεσα στους λοχίες μας ξεχώριζε ο Στυλιανού Στέλιος ένας ρωμαλέος της Λεμεσού κοντογειτονίτης μας που μας προσεχέ παρά την αυστηρότητά του στην εκπαίδευση.Σειρά 64 Β θα απόλυόταν μόλις τελειώνε η εκπαίδευση και φτάνναμε στο σκληροτράχηλό τότε στρατόπεδό της Ασγάτας.
Ένα απόγευμά στην Αθαλάσσα ένας ημερήσιος περιπολάρχής θα άλλαζε τη ζωή μου όυταν θα με ρωτούσε :Είσαι ο Πεγειώτης Νεόφυτός.Επέρασες στην Ακαδημίαν εφκήκαν τα αποτελέσματα.Έχουντα στην Β Πυροβολαρχία στον Α ουλαμόν.Έφύα βουρητός εμπήκα στον θάλαμον επαραμέρησα τους σειράες μου είδα την εφημερίδαν.Όντως επέρασα δάσκαλός μαζί με άλλά επτα παιδια του Αθηναιδείου.Οκτώ στους πενήντα παγκυπρίως .Τι σκολείον ήταν ...Ύστερα όταν τα είδα με την ησυχία μου την νύχτα έκαμά κρυφές χαρές Το σκολείο μου εσάρωνεν τις θέσεις Ήταν όντως ευλογημένον.Σχολείον της Παντάνασσας που να χάσει...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου