Οι πλαστικές ξύστρες χρειάζονταν προσοχή.Όταν έπεφταν από το θρανίο κινδύνευαν να ραγίσουν ή να σπάσουν τέλλια.Γι αυτό επρεπε να προσέχεις.Περισσότερο της διπλανής σου.Τότε στα πρώτα χρόνια του Δημοτικού συνηθιζόταν να έχεις διπλανή για να σε συμμαζεύει να μην μιλάς.Έλα όμως που οι κορούδες ήθελαν τα λιγοστά τους σχολικά εις αρτίαν κατάστασην.
Πως τώρα να συμμαζέψεις την κινητικήν αγωγήν της χωράφας και των ποταμών τζιαι να ποφέφκεις να μεν ρίφκεις χαμέ τις ξένες ξύστρες ,να ...μεν λερώνεις τις όμορφες ρίγες ,να μεν σου πέφτουν τα ξύσματα στα ολοκάθαρα τετράδια της ντελικάτης διπλανής σου.Οι καταγγελίες και οι ενημερώσεις καραδοκούσαν.....
Αν έριφκες ξένην κασεττίναν χαμέ ,αν εκατάλιας το καλόν σβηστυριν το μυρωδικόν
είσιες πελάες.Εν το συζήτούμεν για το μαντηλάκιν της κορούς αν κατά λάθος το εκούντας χαμε.Αυτά μέχρι το 1974.....
Εις την ιστορικήν διαλογήν του Οκτωβρίου
οδηγήθειν εις τάξην προτίστως προσφυγικήν και με τύπους λαίκους.Παρά τας εναντίους βεβαιώσεις μάλλον παρά το άριστόν της επιδόσεως εκρίθειν μάλλον χωρικός και εξ οικογενείας όχι τοσούτον προοδευτικής και ακολουθούσας την πεπατημένην δουλοπρέπειαν
Έτσι εγλυτωσα από την αυτοφοβήν προσοχήν
τις έννοιες για τις ξύστρες και τα λοιπά.Ακολούθησα πλέον την οδόν των προσφύγων και της αξέστου ολίγον φτωχολογιάς .Έμεινα μιαν ζωήν αντικατοχικός αλητάκιν της παράδοσης και βεβαίως επορεύθειν παιδιόθεν ως μη έχων τας αναγκαίας καλάς κοινωνικάς συστάσεις
τα πρέποντα πιστοποιητικά φρονημάτων και
αστικής καταγωγής.Υιός θερμαστη και εργάτριας.Βλαστός της Λαόνας.Έμεινα ελευθερος από τους συστηνοντας τα καλά παιδιά.Έσιει σαν την ελευθερίαν.....
Τζιας με κουμαντάρεις ακόμα τες ξύστρες σου
Τουλάιστον έμεινες νάκκον ο Γιαννάκης της χωράφας που αγάπαν την Κύπρον του πολλά
τον Θεόδωρον Κολοκοτρώνη την Εκκλησιαν του Άη Γιάννη του Ελεήμονα τη Δρούσιαν του τζιαι τους πρωτινούς της τα σουβλάκια του Φύτου τζιαι του γέρου του Πράσινου.
Έμεινες με τη φτωσιηκήνσου αγάπην τζιαι τα κοπελλούθκια της Τζιερύνιας του Βαρωσιού
της Μόρφου μα προπαντός τους Καρπασίτες τζιαι τα φτωχολεμεσιανούθκια της Τροόδους.
Μαζίν τους πελα σέλα στις μονάδες ανεπιθυμήτων στο Λήδρα Πάλας στες εκκλησιές των ουτιδανών .Ήντα να κάμουμέν
αγάπην είχαμεν που ανωρίς εις τον Παπαδιαμάντην.Τζιαι τζειντην γλώσσσαν την Ομηρικήν
Έλα να παμεν τζει
τζει στα βουνά τ'Ακάμα......
Πως τώρα να συμμαζέψεις την κινητικήν αγωγήν της χωράφας και των ποταμών τζιαι να ποφέφκεις να μεν ρίφκεις χαμέ τις ξένες ξύστρες ,να ...μεν λερώνεις τις όμορφες ρίγες ,να μεν σου πέφτουν τα ξύσματα στα ολοκάθαρα τετράδια της ντελικάτης διπλανής σου.Οι καταγγελίες και οι ενημερώσεις καραδοκούσαν.....
Αν έριφκες ξένην κασεττίναν χαμέ ,αν εκατάλιας το καλόν σβηστυριν το μυρωδικόν
είσιες πελάες.Εν το συζήτούμεν για το μαντηλάκιν της κορούς αν κατά λάθος το εκούντας χαμε.Αυτά μέχρι το 1974.....
Εις την ιστορικήν διαλογήν του Οκτωβρίου
οδηγήθειν εις τάξην προτίστως προσφυγικήν και με τύπους λαίκους.Παρά τας εναντίους βεβαιώσεις μάλλον παρά το άριστόν της επιδόσεως εκρίθειν μάλλον χωρικός και εξ οικογενείας όχι τοσούτον προοδευτικής και ακολουθούσας την πεπατημένην δουλοπρέπειαν
Έτσι εγλυτωσα από την αυτοφοβήν προσοχήν
τις έννοιες για τις ξύστρες και τα λοιπά.Ακολούθησα πλέον την οδόν των προσφύγων και της αξέστου ολίγον φτωχολογιάς .Έμεινα μιαν ζωήν αντικατοχικός αλητάκιν της παράδοσης και βεβαίως επορεύθειν παιδιόθεν ως μη έχων τας αναγκαίας καλάς κοινωνικάς συστάσεις
τα πρέποντα πιστοποιητικά φρονημάτων και
αστικής καταγωγής.Υιός θερμαστη και εργάτριας.Βλαστός της Λαόνας.Έμεινα ελευθερος από τους συστηνοντας τα καλά παιδιά.Έσιει σαν την ελευθερίαν.....
Τζιας με κουμαντάρεις ακόμα τες ξύστρες σου
Τουλάιστον έμεινες νάκκον ο Γιαννάκης της χωράφας που αγάπαν την Κύπρον του πολλά
τον Θεόδωρον Κολοκοτρώνη την Εκκλησιαν του Άη Γιάννη του Ελεήμονα τη Δρούσιαν του τζιαι τους πρωτινούς της τα σουβλάκια του Φύτου τζιαι του γέρου του Πράσινου.
Έμεινες με τη φτωσιηκήνσου αγάπην τζιαι τα κοπελλούθκια της Τζιερύνιας του Βαρωσιού
της Μόρφου μα προπαντός τους Καρπασίτες τζιαι τα φτωχολεμεσιανούθκια της Τροόδους.
Μαζίν τους πελα σέλα στις μονάδες ανεπιθυμήτων στο Λήδρα Πάλας στες εκκλησιές των ουτιδανών .Ήντα να κάμουμέν
αγάπην είχαμεν που ανωρίς εις τον Παπαδιαμάντην.Τζιαι τζειντην γλώσσσαν την Ομηρικήν
Έλα να παμεν τζει
τζει στα βουνά τ'Ακάμα......
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου