ΕΤΣΙ ΚΑΤΕΦΘΑΣΑ ΣΤΟ ΑΘΗΝΑΙΔΕΙΟ

Στο Αθηναιδειο κατεφθασα το1978.Θα γινόταν και αυτο πρωι δειλις όπως λέγαμε τότε και μας εστειλαν πάνω απο εκατον απο το Γ Γ υμνασιο Πολυ ολιγοι μείναμε τελικα απο τον Αη Γιάννη Γι αυτό εφτασαν τελικα και τα λεωφορεια απο τον Υψωνα το Κολόσσι
Ετσι μας δωρισε το Υπουργειο φίλους καλους της προσφυγιάς.Απο την Ερήμη..Ενα μαγικο σχολειο συναντησεων .Απο δεκάδες δημοτικα σχολεια.Προσφυγες πλουσιοι και φτωχοι αριστοκρατες και λαικοι αρχοντες πονεμενοι και ευαισθητοι.Κορίτσια με χ...άρη και χα
μογελοΑπο το Καστο και την οδο αγκύρας μέχρι του Χαράκη και τα χωρια την Νααφι και τις γειτονιες του νοσοκομειου και της ενοριας Παντανάσσης Καθόλικης
Διάλογος παντού .Φιλίες φωτεινέςΤαλιανος Νικος Ανδρεου Πανικος Βασιλειου ο Γιάννος Μιχαηλ ο Σίμος οι κορουδες απο τον Υψωνα. Είμασταν στην Α4.Οι της
Α3 άλλη αρχοντια. Η Α2 διαφορετικος πολιτισμος.
Η Α1 άλλη χαρη Στα διαλείμματα νεες γνωριμιες και
βεβαια ασταματητο ποδοσφαιρο Μέχρι το σκοταδι
και την αδυναμια ορατοτητος
Χατζηπετρης Παττιχης Αχιλλεας Δημητριάδηςμεναμε παντα τελευταίοιΥστερα οΓιώργος έτρεχε να προλαβει το τελευταιο λεωφορειο για το Καντου
Δύσκολα χρόνισ φτωχά αλλα όμορφα
Το 1979 ένα χαμογελο και μια παρεα ανεβαίνοντας Δωδεκανησου μου δώρισε ένα θησαυρό.Μπορούσε και ένας γιος θερμαστη να περιπατεί εν αγάπη και ισότιμα ονειρικά στις συντροφιες της Κάτω πολιτείας
Εκείνο το απόγευμα κατάλαβα πως δεν ητάν τυχαιο
που κατάληξα σε ένα σχολείο ιστορικο
Τώρα ευχαριστω το Θεό που μου χαρισε εκείνη τη μετάθεση.Εκει έμαθα αγαπησα πονεσα χάρηκα γελασ α και αγωνιστηκαμε παιδια να μεγαλώσουμε με χαρα και ονειρα και με σκιρτήματα ερωτος ζωης και αιωνιότητος
ΠΑΛΙ ΕΠΙΑΣΑ ΤΟΥΣ ΜΟΝΟΛΟΓΟΥΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΩΝ ΚΑΙ ΞΕΧΑΣΑ ΚΑΙ ΤΑ ΘΡΥΛΙΚΑ ΠΟΔΗΛΑΤΑ ΤΑ ΟΜΟΡΦΑ ΠΑΘΗ ΜΙΑ ΟΛΑΚΕΡΗ ΑΛΛΗ ΖΩΗ ΕΚΤΟΣ ΣΧΟΛΕΙΟΥ
Αλλοι στο κολύμπι Ακτυπητοι στον Ν.Ο.Λ. Κιθάρες Στίβος Προσκοπικά Πολλοι με ομορφη τρέλλα στη Λέσχη του Ιδρύματος Παναγίδη και το Κατηχητικο
Οι θάλασσες οι εκδρομες το πιγκ πογκΤα συγκροτήματα και βεβαια τα συνεργια αλληλοβοήθειας αντιγραφης στα μεταλλικα σιδερενια προστατευτικσ των παραθύρων που χρησίμευαν και για παγκακια και αθωα πρωτοσκιρτήματα
Ετουτες τις γραμμες τις χαρίζω στους δυο συμμαθητες μου τέκνα εγκλωβισμενων ήρωες απο εκεινη την εποχη και στη συμμαθήτρια μου κόρη αγνοουμενου που με έμαθε ξανα στην Α τάξη πως η Κύπρος είναι σίγουρα νησος χαρμολύπης και ελπίδα
Α ρε φιλαράκια τι πάθαμε Α ρε κορίτσια Θα βγει η κυρια Μιχαηλιδου στη βεράντα και αλοιμονο μας

Ξέρω μπήκε ο Ιούνης και γραφω ακομα ανοιξιατικα ο ανεπροκοπος ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΑ ΕΙΧΑΜΕ ΗΧΟΓΡΑΦΗΣΕΙΣ ΣΤΟ ΓΚΑΡΑΖ ΤΟΥ ΣΙΜΟΥ ΚΑΙ ΔΕΝΕΙΧΑ ΧΡΟΝΟ ΓΙΑ ΣΤΟΧΑΜΟΥΣ
Καληνύχτα και ονειρα αυστηρως περιξ των ετών 1978 και βεβαιως1979 εως του πεποικιλμένου σχολικου ετους1983_1984