Εκρυάδισεν καλά τζιαι φορώ τα γάντιά τζιαι μαχουμαι μες την κρυάδαν να στραφώ με τον καρκαντάν που το Αθηναίδειόν.Φακκά μου τ'αγιάζιν καταπρόσώπον.Εν η αλήθκεια ριώ μα νώθω τζιαι πολλά ζωντανός.Έτσι ήταν οι κρυάδες τότες.
Εκλεισα το σακκούιν ως πάνω.Εδισα τζιαι τον καούκκον να μεν κρυώνουν τα φκιά μου τζιαι βάλλω τα δυνατά μου να φτάσω στου Χαράκη.Τζιαμε στην λεωφόρον φκαίννει που το δρόμον του Αλάσια βουρητός ο Γιώρκος να προλάβει το λεωφορείον του Καντού.Πιο πάνω στην Πυροσ...βεστικήν φυλάουν τις Καβασακι οι υπάλληλοι του Σύκα.Προσπερνά με το 17 τζιαι σιερετούν με οι κορούες που
παν για τον Υψωνάν μες τη βράστην του λεωφορείου..
Ασσεν καλά τα γάντια τζιαι μπορώ τζιαι κρατώ τα τιμόνια.Ψηλά στην Ιωάννη Κυριακίδη ο Παππαρίδης βάλλει το Κρίφτερ στο έμπα της πολυκατοικίας τζιαι μασιεται να το κλειώσει.Φτάννώ στην Τροόδους.Ήρτεν η γιαγιά η Σοφρωνία που τη Δρούσια.Φρεσκος τραχανάς πας το τραπέζιν αχνηστός.Φάε γιε να βράσεις.Εξυλοπάγιασες.Στο χωρκόν εσιόνισεν εχτές.Έσειρεν μαλλούππαν.Αρκέφκω να βράζω σιγά, σιγά.
Ήταν κατι σιειμώνες όνομαν τζιαι πράμαν.
Εμπαινες μες τα ρούχα να βράσούν τα ποθκια σου να συβράσεις να τζοιμηθείς με μιαν περέαν αγγέλους να σε γλέπουν τον ανεπρόκοπόν που αγάπαν τα γράμματα του Αθηναιδείου Στ Γυμνασίου τζιαι ούλλα τα άλλα καλά τζιαι χρυσαφένα του.Χαλάλιν τζιαι τα λλία λάθη του.Τζιαι τζείνα αγαπώ τα πκιον.Προπάντος τα στολιθκια ,τα παιθκια του ,κοπέλια τζιαι κορούδες.Αντζιελοκάμωτες τες ελάλεν ο πελλός ο φίλος μου τζιαι εκαμνεν με τζιαι εγέλουν τζι ας ήταν κρυάδα πολλή.Ξυλοπαγιασούρα.
ΥΓ.Έτσι κρυάδες τζιαι είχα συμμαθητές στο Γυμνάσιον μες τις παράκκες τζιαι τα μεαλοττσιατιρά τα άσπρα που άμαν τα θώρες στον Καταυλισμόν Κολοσσίου επόνες τη ψυσιήν σου.Τζιαι όμως εγελούσαν τζιαι επελλανισκαν μας με τις πινέζες τζιαι τις πλάκες τους Συναχτήτε ελάλεν τους ο Νίκος .Επαρακάμετετό ρε κοπέλλια.
ΥΓ2.Αφιερωμένον στον Θεόδωρόν Κυπριανού που εσκολάσαμεν πολλές φορες μες τες κρυάδες τες βαρετές.Οι παλιές φιλίες τες κρυάδες εν τες εφοούνταν .Ήταν βραστες οι καρκιές μας.Είχαν μιαν ζεστασιάν αληθινήν .Ελαλούσαντειν αγάπην.Ετσι λαλεί η μάνα μου η καλοσυνάτη.
Εκλεισα το σακκούιν ως πάνω.Εδισα τζιαι τον καούκκον να μεν κρυώνουν τα φκιά μου τζιαι βάλλω τα δυνατά μου να φτάσω στου Χαράκη.Τζιαμε στην λεωφόρον φκαίννει που το δρόμον του Αλάσια βουρητός ο Γιώρκος να προλάβει το λεωφορείον του Καντού.Πιο πάνω στην Πυροσ...βεστικήν φυλάουν τις Καβασακι οι υπάλληλοι του Σύκα.Προσπερνά με το 17 τζιαι σιερετούν με οι κορούες που
παν για τον Υψωνάν μες τη βράστην του λεωφορείου..
Ασσεν καλά τα γάντια τζιαι μπορώ τζιαι κρατώ τα τιμόνια.Ψηλά στην Ιωάννη Κυριακίδη ο Παππαρίδης βάλλει το Κρίφτερ στο έμπα της πολυκατοικίας τζιαι μασιεται να το κλειώσει.Φτάννώ στην Τροόδους.Ήρτεν η γιαγιά η Σοφρωνία που τη Δρούσια.Φρεσκος τραχανάς πας το τραπέζιν αχνηστός.Φάε γιε να βράσεις.Εξυλοπάγιασες.Στο χωρκόν εσιόνισεν εχτές.Έσειρεν μαλλούππαν.Αρκέφκω να βράζω σιγά, σιγά.
Ήταν κατι σιειμώνες όνομαν τζιαι πράμαν.
Εμπαινες μες τα ρούχα να βράσούν τα ποθκια σου να συβράσεις να τζοιμηθείς με μιαν περέαν αγγέλους να σε γλέπουν τον ανεπρόκοπόν που αγάπαν τα γράμματα του Αθηναιδείου Στ Γυμνασίου τζιαι ούλλα τα άλλα καλά τζιαι χρυσαφένα του.Χαλάλιν τζιαι τα λλία λάθη του.Τζιαι τζείνα αγαπώ τα πκιον.Προπάντος τα στολιθκια ,τα παιθκια του ,κοπέλια τζιαι κορούδες.Αντζιελοκάμωτες τες ελάλεν ο πελλός ο φίλος μου τζιαι εκαμνεν με τζιαι εγέλουν τζι ας ήταν κρυάδα πολλή.Ξυλοπαγιασούρα.
ΥΓ.Έτσι κρυάδες τζιαι είχα συμμαθητές στο Γυμνάσιον μες τις παράκκες τζιαι τα μεαλοττσιατιρά τα άσπρα που άμαν τα θώρες στον Καταυλισμόν Κολοσσίου επόνες τη ψυσιήν σου.Τζιαι όμως εγελούσαν τζιαι επελλανισκαν μας με τις πινέζες τζιαι τις πλάκες τους Συναχτήτε ελάλεν τους ο Νίκος .Επαρακάμετετό ρε κοπέλλια.
ΥΓ2.Αφιερωμένον στον Θεόδωρόν Κυπριανού που εσκολάσαμεν πολλές φορες μες τες κρυάδες τες βαρετές.Οι παλιές φιλίες τες κρυάδες εν τες εφοούνταν .Ήταν βραστες οι καρκιές μας.Είχαν μιαν ζεστασιάν αληθινήν .Ελαλούσαντειν αγάπην.Ετσι λαλεί η μάνα μου η καλοσυνάτη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου