Η καντίνα του σχολείου μας ήταν απο το Φθινοπωρο του 1978 και για όλα τα έτη του Γυμνασιου ένα μικρο σχολείο γευσιγνωσιας.Δούλευε και αυτη δύο βάρδιεςΤην διοικουσε μ
ια ευγενης κυρία με την κόρη της.Τα δυο της αγόρια ήταν νομιζω οι αδελφοι Τελώνη ονομαστοι αθλητες του ακοντισμου.Κάποτε πιαναμε κουβέντα.Μου έλεγε τις δυσκολίες της.
Τα αναψυχτικα είχαν τότε την τιμητικη τους οι τυρόπιττες βεβαιως ήταν σε πρωτη ζήτηση και τα σαντουιτς ειχαν σταθερους οπαδους.Κάτι που με κανει κα...ι γελώ τώρα ήταν το γεγονος ότι παρα τη φτώχια παντα κατι οικονομούσαμε.Αρκετοι δούλευαν βεβαια.Υπήρχε και η αλληλοστήριξη το κέρασμα.Απέναντι απο το σχολείο υπήρχε και ενα μαγικο καφενεδάκι που εφτοιαχνε ζεστα σάντουιτς πιο πάνω το Πικατίλυ με το μεγάλο μπιλιάρδο.Σφαιριστηρια τα λέγαμε τότε.Στο Λύκειο συναντομασταν κάποτε εκει.
Οι γεύσσις εκείνης της εποχης χρειάζονταιβιβλια για να καταγραφουν καθως και περιγραφικες ικανότητες .Σάντουιτς εφτοιαχνε και ο Στηβ στη Λεωφ.Μακαριου μετα τα φώτα τηςΝααφι.Εκει είδαμε ένα πρωινο με τον Αντωνη τον Τορναριτη και αλλους προσκόπους το Ροκυ 1 .Πιο πέρα ηταν το Γουίμπυ με διαφορετικο μενου.Απαιτουσε καπως ισχυροτερο βαλάντιο και ειχε τις δόξες του τα βράδια του Σαββατου
Στην καντινα μας κατέφθαναν κατα αποστολές πάστες διάφορες.Το νερο δεν ήτο αγαθο προς πώληση και οι αγορές μας είχαν μέτρο και αυτοσυγκρατηση.Τρώγαμε αργα πάντα μετα συζητήσεως.Αν ειχαμε αγωνα βόλευ τα ξεχνούσαμε όλα
Κατα καιρους στην έξοδο μας προέκυπταν και παγωτα.Πιο πάνω απο το σχολείο σχεδον απεναντι απο το καφε καμπάνα εκει στη σταση των λεωφορειων 16 και 17 ήταν και τα παραδοσιακα παγωτα Φίλιπς που καποτε τα επισκεπτομασταν ιδιως σε ημέρες καύσωνος
Στα πρωτα γυμνασιακα χρονια η γυαλινη μπουκαλα χρεωνόταν.Αρκετοι μεγάλοι δεν τις επεστρεφαν γι αυτο οι μικροτεροι εστηναν επιχείρηση πλουτισμου με τη συλλογη και ανταλλαγη μπουκάλων.Ηγέτης ο Σωτηράκης που κάποτε τα σοβαρα εσοδα τα ξοδευε στη Ψησταρια Δρουσιωτη στην αρχη του ανηφορου για το Αλάσια.Εκει παρέλαυναν οι κούπες τα δάκτυλα και αλλα γλυκα μεγίστης νοστιμιας.Επι της Λεωφόρογ πριν την Πυροσβεστικη ήταν και τα παγωτα ΗΡΑΚΛΗΣ οπου το χειμωνα τα ζεστα αμφιψωμα ητο αρίστης ποιότητοςΑπόψε σερβιραμε ολιγες παλαιες γευσεις.
Για φις περιξ φου σχολειου πιτσαριες οβελιστήρια και τους ενδοξους οικους των χαμπουρκερ και των μακαρονναδων εις επομενον πρωινην εκδοσην
ια ευγενης κυρία με την κόρη της.Τα δυο της αγόρια ήταν νομιζω οι αδελφοι Τελώνη ονομαστοι αθλητες του ακοντισμου.Κάποτε πιαναμε κουβέντα.Μου έλεγε τις δυσκολίες της.
Τα αναψυχτικα είχαν τότε την τιμητικη τους οι τυρόπιττες βεβαιως ήταν σε πρωτη ζήτηση και τα σαντουιτς ειχαν σταθερους οπαδους.Κάτι που με κανει κα...ι γελώ τώρα ήταν το γεγονος ότι παρα τη φτώχια παντα κατι οικονομούσαμε.Αρκετοι δούλευαν βεβαια.Υπήρχε και η αλληλοστήριξη το κέρασμα.Απέναντι απο το σχολείο υπήρχε και ενα μαγικο καφενεδάκι που εφτοιαχνε ζεστα σάντουιτς πιο πάνω το Πικατίλυ με το μεγάλο μπιλιάρδο.Σφαιριστηρια τα λέγαμε τότε.Στο Λύκειο συναντομασταν κάποτε εκει.
Οι γεύσσις εκείνης της εποχης χρειάζονταιβιβλια για να καταγραφουν καθως και περιγραφικες ικανότητες .Σάντουιτς εφτοιαχνε και ο Στηβ στη Λεωφ.Μακαριου μετα τα φώτα τηςΝααφι.Εκει είδαμε ένα πρωινο με τον Αντωνη τον Τορναριτη και αλλους προσκόπους το Ροκυ 1 .Πιο πέρα ηταν το Γουίμπυ με διαφορετικο μενου.Απαιτουσε καπως ισχυροτερο βαλάντιο και ειχε τις δόξες του τα βράδια του Σαββατου
Στην καντινα μας κατέφθαναν κατα αποστολές πάστες διάφορες.Το νερο δεν ήτο αγαθο προς πώληση και οι αγορές μας είχαν μέτρο και αυτοσυγκρατηση.Τρώγαμε αργα πάντα μετα συζητήσεως.Αν ειχαμε αγωνα βόλευ τα ξεχνούσαμε όλα
Κατα καιρους στην έξοδο μας προέκυπταν και παγωτα.Πιο πάνω απο το σχολείο σχεδον απεναντι απο το καφε καμπάνα εκει στη σταση των λεωφορειων 16 και 17 ήταν και τα παραδοσιακα παγωτα Φίλιπς που καποτε τα επισκεπτομασταν ιδιως σε ημέρες καύσωνος
Στα πρωτα γυμνασιακα χρονια η γυαλινη μπουκαλα χρεωνόταν.Αρκετοι μεγάλοι δεν τις επεστρεφαν γι αυτο οι μικροτεροι εστηναν επιχείρηση πλουτισμου με τη συλλογη και ανταλλαγη μπουκάλων.Ηγέτης ο Σωτηράκης που κάποτε τα σοβαρα εσοδα τα ξοδευε στη Ψησταρια Δρουσιωτη στην αρχη του ανηφορου για το Αλάσια.Εκει παρέλαυναν οι κούπες τα δάκτυλα και αλλα γλυκα μεγίστης νοστιμιας.Επι της Λεωφόρογ πριν την Πυροσβεστικη ήταν και τα παγωτα ΗΡΑΚΛΗΣ οπου το χειμωνα τα ζεστα αμφιψωμα ητο αρίστης ποιότητοςΑπόψε σερβιραμε ολιγες παλαιες γευσεις.
Για φις περιξ φου σχολειου πιτσαριες οβελιστήρια και τους ενδοξους οικους των χαμπουρκερ και των μακαρονναδων εις επομενον πρωινην εκδοσην
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου